Markus

Hello, you have come here looking for the meaning of the word Markus. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word Markus, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say Markus in singular and plural. Everything you need to know about the word Markus you have here. The definition of the word Markus will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofMarkus, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: markus and Markús

English

Etymology 1

Rare spelling variant of Marcus.

Proper noun

Markus

  1. A male given name from Latin.

Etymology 2

Proper noun

Markus

  1. plural of Marku

Anagrams

Afrikaans

Etymology

From Dutch Marcus.

Proper noun

Markus

  1. Mark (evangelist)

Danish

Etymology

Borrowed from Latin Marcus.

Proper noun

Markus

  1. Mark (the Evangelist).
  2. a male given name

References

  • Danskernes Navne, based on CPR data: 2889 males with the given name Markus (compared to 5644 named Marcus) have been registered in Denmark between about 1890 (=the population alive in 1967) and January 2005, with the frequency peak in the 2000s. Accessed on 19 June 2011.

Estonian

Etymology

Borrowed from Latin Marcus.

Proper noun

Markus

  1. Mark (biblical character).
  2. a male given name

Faroese

Etymology

Borrowed from Latin Marcus.

Proper noun

Markus m

  1. a male given name

Usage notes

Patronymics

  • son of Markus: Markusarson or Markusson
  • daughter of Markus: Markusardóttir or Markusdóttir

Declension

Singular
Indefinite
Nominative Markus
Accusative Markus
Dative Markusi
Genitive Markusar, Markus

Finnish

Etymology

Borrowed from Latin Marcus.

Pronunciation

Proper noun

Markus

  1. Mark the Evangelist.
  2. a male given name
    • 1922, Anni Swan, Pikkupappilassa, WSOY, published 1966, page 71:
      —Nimeni on Mark, kuului hiljainen, mutta päättävä ääni ikkunan luota.
      Markus sinä olet, Markus. Se on siisti raamatullinen nimi. Ole kiitollinen siitä, että sinulla on niin säädyllinen nimi ja sitä paitsi...
      —Voi, täti, Mark on paljon viehättävämpi kuin Markus. Se kuuluu oikein romanttiselta! huudahti Ulla punoittavin poskin.
      —My name is Mark, a quiet yet resolute voice said from by the window.
      —You're Markus, Markus. That is a neat Biblical name. Be grateful that you have been bestowed with such a decent name and besides...
      —Oh, auntie, Mark is much more attractive than Markus. It sounds really romantic! Ulla exclaimed with a blush.
  3. a Finnish surname transferred from the given name

Declension

Inflection of Markus (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominative Markus Markukset
genitive Markuksen Markusten
Markuksien
partitive Markusta Markuksia
illative Markukseen Markuksiin
singular plural
nominative Markus Markukset
accusative nom. Markus Markukset
gen. Markuksen
genitive Markuksen Markusten
Markuksien
partitive Markusta Markuksia
inessive Markuksessa Markuksissa
elative Markuksesta Markuksista
illative Markukseen Markuksiin
adessive Markuksella Markuksilla
ablative Markukselta Markuksilta
allative Markukselle Markuksille
essive Markuksena Markuksina
translative Markukseksi Markuksiksi
abessive Markuksetta Markuksitta
instructive Markuksin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of Markus (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative Markukseni Markukseni
accusative nom. Markukseni Markukseni
gen. Markukseni
genitive Markukseni Markusteni
Markuksieni
partitive Markustani Markuksiani
inessive Markuksessani Markuksissani
elative Markuksestani Markuksistani
illative Markukseeni Markuksiini
adessive Markuksellani Markuksillani
ablative Markukseltani Markuksiltani
allative Markukselleni Markuksilleni
essive Markuksenani Markuksinani
translative Markuksekseni Markuksikseni
abessive Markuksettani Markuksittani
instructive
comitative Markuksineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative Markuksesi Markuksesi
accusative nom. Markuksesi Markuksesi
gen. Markuksesi
genitive Markuksesi Markustesi
Markuksiesi
partitive Markustasi Markuksiasi
inessive Markuksessasi Markuksissasi
elative Markuksestasi Markuksistasi
illative Markukseesi Markuksiisi
adessive Markuksellasi Markuksillasi
ablative Markukseltasi Markuksiltasi
allative Markuksellesi Markuksillesi
essive Markuksenasi Markuksinasi
translative Markukseksesi Markuksiksesi
abessive Markuksettasi Markuksittasi
instructive
comitative Markuksinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative Markuksemme Markuksemme
accusative nom. Markuksemme Markuksemme
gen. Markuksemme
genitive Markuksemme Markustemme
Markuksiemme
partitive Markustamme Markuksiamme
inessive Markuksessamme Markuksissamme
elative Markuksestamme Markuksistamme
illative Markukseemme Markuksiimme
adessive Markuksellamme Markuksillamme
ablative Markukseltamme Markuksiltamme
allative Markuksellemme Markuksillemme
essive Markuksenamme Markuksinamme
translative Markukseksemme Markuksiksemme
abessive Markuksettamme Markuksittamme
instructive
comitative Markuksinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative Markuksenne Markuksenne
accusative nom. Markuksenne Markuksenne
gen. Markuksenne
genitive Markuksenne Markustenne
Markuksienne
partitive Markustanne Markuksianne
inessive Markuksessanne Markuksissanne
elative Markuksestanne Markuksistanne
illative Markukseenne Markuksiinne
adessive Markuksellanne Markuksillanne
ablative Markukseltanne Markuksiltanne
allative Markuksellenne Markuksillenne
essive Markuksenanne Markuksinanne
translative Markukseksenne Markuksiksenne
abessive Markuksettanne Markuksittanne
instructive
comitative Markuksinenne
third-person possessor
singular plural
nominative Markuksensa Markuksensa
accusative nom. Markuksensa Markuksensa
gen. Markuksensa
genitive Markuksensa Markustensa
Markuksiensa
partitive Markustaan
Markustansa
Markuksiaan
Markuksiansa
inessive Markuksessaan
Markuksessansa
Markuksissaan
Markuksissansa
elative Markuksestaan
Markuksestansa
Markuksistaan
Markuksistansa
illative Markukseensa Markuksiinsa
adessive Markuksellaan
Markuksellansa
Markuksillaan
Markuksillansa
ablative Markukseltaan
Markukseltansa
Markuksiltaan
Markuksiltansa
allative Markukselleen
Markuksellensa
Markuksilleen
Markuksillensa
essive Markuksenaan
Markuksenansa
Markuksinaan
Markuksinansa
translative Markuksekseen
Markukseksensa
Markuksikseen
Markuksiksensa
abessive Markuksettaan
Markuksettansa
Markuksittaan
Markuksittansa
instructive
comitative Markuksineen
Markuksinensa

Derived terms

Statistics

  • Markus is the 41st most common male given name in Finland, belonging to 15,782 male individuals (and as a middle name to 27,560 more), and also belongs to 6 female individuals (and as a middle name to 8 more), according to February 2023 data from the Digital and Population Data Services Agency of Finland.
  • Markus is the 2558th (tied with 6 other surnames) most common surname in Finland, belonging to 314 individuals, according to February 2023 data from the Digital and Population Data Services Agency of Finland.

Anagrams

German

Etymology

Borrowed from Latin Marcus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmaʁkʊs/ (standard)
  • IPA(key): /ˈmaːkʊs/ (common; particularly northern and central Germany)
  • Audio:(file)

Proper noun

Markus

  1. Mark the Evangelist (biblical character).
  2. a male given name

Indonesian

Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id
Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Etymology

From Latin Marcus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmarkus/
  • Hyphenation: Mar‧kus

Proper noun

Markus

  1. (biblical) Mark (disciple of Jesus, author of the Gospel of Matthew)
  2. Mark (book of the Bible)

Norwegian

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Latin Marcus.

Proper noun

Markus

  1. Mark the Evangelist.
  2. a male given name

References

  • Kristoffer Kruken - Ola Stemshaug: Norsk personnamnleksikon, Det Norske Samlaget, Oslo 1995, →ISBN
  • Statistisk sentralbyrå, Namnestatistikk: 6268 males with the given name Markus (compared to 3280 named Marcus) living in Norway on January 1st 2011, with the frequency peak in the 2000s. Accessed on 19 May, 2011.

Swedish

Etymology

Borrowed from Latin Marcus.

Proper noun

Markus c (genitive Markus)

  1. Mark the Evangelist.
  2. a male given name. Spelling variant: Marcus

References

  • Roland Otterbjörk: Svenska förnamn, Almqvist & Wiksell 1996, →ISBN
  • Statistiska centralbyrån and Sture Allén, Staffan Wåhlin, Förnamnsboken, Norstedts 1995, →ISBN: 18 057 males with the given name Markus (compared to 36 338 named Marcus) living in Sweden on December 31st, 2010, with the frequency peak in the 1980s. Accessed on 19 June 2011.