Muğla
|
Inherited from Ottoman Turkish مغله (Muğla).
Muğla
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Muğla | Muğlalar / Muğla'lar |
accusative | Muğla'yı | Muğlaları / Muğla'ları |
dative | Muğla'ya | Muğlalara / Muğla'lara |
locative | Muğla'da | Muğlalarda / Muğla'larda |
ablative | Muğla'dan | Muğlalardan / Muğla'lardan |
genitive | Muğla'nın | Muğlaların / Muğla'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Muğla'm | Muğlalarım Muğla'larım |
senin (your) | Muğla'n | Muğlaların Muğla'ların |
onun (his/her/its) | Muğla'sı | Muğlaları Muğla'ları |
bizim (our) | Muğla'mız | Muğlalarımız Muğla'larımız |
sizin (your) | Muğla'nız | Muğlalarınız Muğla'larınız |
onların (their) | Muğla'sı Muğlaları Muğla'ları |
Muğlaları Muğla'ları |