Inherited from Ottoman Turkish اوغوزخان (Oğuzhan).
Oğuzhan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Oğuzhan | Oğuzhanlar |
accusative | Oğuzhan'ı | Oğuzhanları |
dative | Oğuzhan'a | Oğuzhanlara |
locative | Oğuzhan'da | Oğuzhanlarda |
ablative | Oğuzhan'dan | Oğuzhanlardan |
genitive | Oğuzhan'ın | Oğuzhanların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Oğuzhan'ım | Oğuzhanlarım / Oğuzhan'larım |
senin (your) | Oğuzhan'ın | Oğuzhanların / Oğuzhan'ların |
onun (his/her/its) | Oğuzhan'ı | Oğuzhanları / Oğuzhan'ları |
bizim (our) | Oğuzhan'ımız | Oğuzhanlarımız / Oğuzhan'larımız |
sizin (your) | Oğuzhan'ınız | Oğuzhanlarınız / Oğuzhan'larınız |
onların (their) | Oğuzhan'ı / Oğuzhanları / Oğuzhan'ları | Oğuzhanları / Oğuzhan'ları |