Borrowed from Catalan, Galician and Portuguese Orta, a topographic surname from horta (“kitchen garden”).
Orta (plural Ortas)
From orta
Orta
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Orta | Ortalar / Orta'lar |
accusative | Orta'yı | Ortaları / Orta'ları |
dative | Orta'ya | Ortalara / Orta'lara |
locative | Orta'da | Ortalarda / Orta'larda |
ablative | Orta'dan | Ortalardan / Orta'lardan |
genitive | Orta'nın | Ortaların / Orta'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Orta'm | Ortalarım / Orta'larım |
senin (your) | Orta'n | Ortaların / Orta'ların |
onun (his/her/its) | Orta'sı | Ortaları / Orta'ları |
bizim (our) | Orta'mız | Ortalarımız / Orta'larımız |
sizin (your) | Orta'nız | Ortalarınız / Orta'larınız |
onların (their) | Orta'sı / Ortaları / Orta'ları | Ortaları / Orta'ları |