From Proto-Germanic *strīdaną. Cognate with English stride.
*stríða
infinitive | stríða | |
---|---|---|
present participle | stríðandi | |
past participle | striðinn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | stríð | streið |
2nd-person singular | stríðr | streitt |
3rd-person singular | stríðr | streið |
1st-person plural | stríðum | striðum |
2nd-person plural | stríðið | striðuð |
3rd-person plural | stríða | striðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | stríða | striða |
2nd-person singular | stríðir | striðir |
3rd-person singular | stríði | striði |
1st-person plural | stríðim | striðim |
2nd-person plural | stríðið | striðið |
3rd-person plural | stríði | striði |
imperative | present | |
2nd-person singular | stríð | |
1st-person plural | stríðum | |
2nd-person plural | stríðið |
infinitive | stríðask | |
---|---|---|
present participle | stríðandisk | |
past participle | striðizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | stríðumk | striðumk |
2nd-person singular | strízk | streizk |
3rd-person singular | strízk | streizk |
1st-person plural | stríðumsk | striðumsk |
2nd-person plural | stríðizk | striðuzk |
3rd-person plural | stríðask | striðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | stríðumk | striðumk |
2nd-person singular | stríðisk | striðisk |
3rd-person singular | stríðisk | striðisk |
1st-person plural | stríðimsk | striðimsk |
2nd-person plural | stríðizk | striðizk |
3rd-person plural | stríðisk | striðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | strízk | |
1st-person plural | stríðumsk | |
2nd-person plural | stríðizk |