From rōmānus (“Roman”).
Rōmānus m (genitive Rōmānī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Rōmānus | Rōmānī |
Genitive | Rōmānī | Rōmānōrum |
Dative | Rōmānō | Rōmānīs |
Accusative | Rōmānum | Rōmānōs |
Ablative | Rōmānō | Rōmānīs |
Vocative | Rōmāne | Rōmānī |
Rōmānus (feminine Rōmāna, neuter Rōmānum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Rōmānus | Rōmāna | Rōmānum | Rōmānī | Rōmānae | Rōmāna | |
Genitive | Rōmānī | Rōmānae | Rōmānī | Rōmānōrum | Rōmānārum | Rōmānōrum | |
Dative | Rōmānō | Rōmānō | Rōmānīs | ||||
Accusative | Rōmānum | Rōmānam | Rōmānum | Rōmānōs | Rōmānās | Rōmāna | |
Ablative | Rōmānō | Rōmānā | Rōmānō | Rōmānīs | |||
Vocative | Rōmāne | Rōmāna | Rōmānum | Rōmānī | Rōmānae | Rōmāna |