Invented by linguist Yrjö Karilas for his daughter in 1917, from seijas, a dialectal form of sees (“serene, clear”), also by association with Latin Seia.
Seija
Inflection of Seija (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Seija | Seijat | ||
genitive | Seijan | Seijojen | ||
partitive | Seijaa | Seijoja | ||
illative | Seijaan | Seijoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | Seija | Seijat | ||
accusative | nom. | Seija | Seijat | |
gen. | Seijan | |||
genitive | Seijan | Seijojen Seijain rare | ||
partitive | Seijaa | Seijoja | ||
inessive | Seijassa | Seijoissa | ||
elative | Seijasta | Seijoista | ||
illative | Seijaan | Seijoihin | ||
adessive | Seijalla | Seijoilla | ||
ablative | Seijalta | Seijoilta | ||
allative | Seijalle | Seijoille | ||
essive | Seijana | Seijoina | ||
translative | Seijaksi | Seijoiksi | ||
abessive | Seijatta | Seijoitta | ||
instructive | — | Seijoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |