User:Mahagaja/κλάνυμι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word User:Mahagaja/κλάνυμι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word User:Mahagaja/κλάνυμι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say User:Mahagaja/κλάνυμι in singular and plural. Everything you need to know about the word User:Mahagaja/κλάνυμι you have here. The definition of the word User:Mahagaja/κλάνυμι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofUser:Mahagaja/κλάνυμι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

This is what I wish the Ancient Greek verb for "to hear" was:

   Present: κλᾰ́νῡμῐ, κλᾰ́νῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλᾰ́νῡμῐ κλᾰ́νῡς κλᾰ́νῡσῐ(ν) κλᾰ́νῠτον κλᾰ́νῠτον κλᾰ́νῠμεν κλᾰ́νῠτε κλᾰνῠ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive κλᾰνῠ́ω κλᾰνῠ́ῃς κλᾰνῠ́ῃ κλᾰνῠ́ητον κλᾰνῠ́ητον κλᾰνῠ́ωμεν κλᾰνῠ́ητε κλᾰνῠ́ωσῐ(ν)
optative κλᾰνῠ́οιμῐ κλᾰνῠ́οις κλᾰνῠ́οι κλᾰνῠ́οιτον κλᾰνῠοίτην κλᾰνῠ́οιμεν κλᾰνῠ́οιτε κλᾰνῠ́οιεν
imperative   κλᾰ́νῡ κλᾰνῠ́τω κλᾰ́νῠτον κλᾰνῠ́των   κλᾰ́νῠτε κλᾰνῠ́ντων
middle/
passive 		indicative κλᾰ́νῠμαι κλᾰ́νῠσαι κλᾰ́νῠται κλᾰ́νῠσθον κλᾰ́νῠσθον κλᾰνῠ́μεθα κλᾰ́νῠσθε κλᾰ́νῠνται
subjunctive κλᾰνῠ́ωμαι κλᾰνῠ́ῃ κλᾰνῠ́ηται κλᾰνῠ́ησθον κλᾰνῠ́ησθον κλᾰνῠώμεθᾰ κλᾰνῠ́ησθε κλᾰνῠ́ωνται
optative κλᾰνῠοίμην κλᾰνῠ́οιο κλᾰνῠ́οιτο κλᾰνῠ́οισθον κλᾰνῠοίσθην κλᾰνῠοίμεθᾰ κλᾰνῠ́οισθε κλᾰνῠ́οιντο
imperative   κλᾰ́νῠσο κλᾰνῠ́σθω κλᾰ́νῠσθον κλᾰνῠ́σθων   κλᾰ́νῠσθε κλᾰνῠ́σθων
active middle/passive
infinitive κλᾰνῠ́ναι κλᾰ́νῠσθαι
participle m κλᾰνῡ́ς κλᾰνῠ́μενος
f κλᾰνῦσᾰ κλᾰνῠμένη
n κλᾰνῠ́ν κλᾰνῠ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκλᾰ́νῡν, ἐκλᾰνῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκλᾰ́νῡν ἐκλᾰ́νῡς ἐκλᾰ́νῡ ἐκλᾰ́νῠτον ἐκλᾰνῠ́την ἐκλᾰ́νῠμεν ἐκλᾰ́νῠτε ἐκλᾰ́νῠσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκλᾰνῠ́μην ἐκλᾰ́νῠσο ἐκλᾰ́νῠτο ἐκλᾰ́νῠσθον ἐκλᾰνῠ́σθην ἐκλᾰνῠ́μεθᾰ ἐκλᾰ́νῠσθε ἐκλᾰ́νῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κλεύσω, κλεύσομαι, κλευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κλεύσω κλεύσεις κλεύσει κλεύσετον κλεύσετον κλεύσομεν κλεύσετε κλεύσουσῐ(ν)
optative κλεύσοιμῐ κλεύσοις κλεύσοι κλεύσοιτον κλευσοίτην κλεύσοιμεν κλεύσοιτε κλεύσοιεν
middle indicative κλεύσομαι κλεύσῃ,
κλεύσει 		κλεύσεται κλεύσεσθον κλεύσεσθον κλευσόμεθᾰ κλεύσεσθε κλεύσονται
optative κλευσοίμην κλεύσοιο κλεύσοιτο κλεύσοισθον κλευσοίσθην κλευσοίμεθᾰ κλεύσοισθε κλεύσοιντο
passive indicative κλευθήσομαι κλευθήσῃ κλευθήσεται κλευθήσεσθον κλευθήσεσθον κλευθησόμεθᾰ κλευθήσεσθε κλευθήσονται
optative κλευθησοίμην κλευθήσοιο κλευθήσοιτο κλευθήσοισθον κλευθησοίσθην κλευθησοίμεθᾰ κλευθήσοισθε κλευθήσοιντο
active middle passive
infinitive κλεύσειν κλεύσεσθαι κλευθήσεσθαι
participle m κλεύσων κλευσόμενος κλευθησόμενος
f κλεύσουσᾰ κλευσομένη κλευθησομένη
n κλεῦσον κλευσόμενον κλευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκλεον, ἐκλεόμην, ἐκλεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκλεον ἔκλεες ἔκλεε(ν) ἐκλέετον ἐκλεέτην ἐκλέομεν ἐκλέετε ἔκλεον
subjunctive κλέω κλέῃς κλέῃ κλέητον κλέητον κλέωμεν κλέητε κλέωσῐ(ν)
optative κλέοιμῐ κλέοις κλέοι κλέοιτον κλεοίτην κλέοιμεν κλέοιτε κλέοιεν
imperative   κλέε κλεέτω κλέετον κλεέτων   κλέετε κλεόντων
middle indicative ἐκλεόμην ἐκλέου ἐκλέετο ἐκλέεσθον ἐκλεέσθην ἐκλεόμεθᾰ ἐκλέεσθε ἐκλέοντο
subjunctive κλέωμαι κλέῃ κλέηται κλέησθον κλέησθον κλεώμεθᾰ κλέησθε κλέωνται
optative κλεοίμην κλέοιο κλέοιτο κλέοισθον κλεοίσθην κλεοίμεθᾰ κλέοισθε κλέοιντο
imperative   κλεοῦ κλεέσθω κλέεσθον κλεέσθων   κλέεσθε κλεέσθων
passive indicative ἐκλεύθην ἐκλεύθης ἐκλεύθη ἐκλεύθητον ἐκλευθήτην ἐκλεύθημεν ἐκλεύθητε ἐκλεύθησᾰν
subjunctive κλευθῶ κλευθῇς κλευθῇ κλευθῆτον κλευθῆτον κλευθῶμεν κλευθῆτε κλευθῶσῐ(ν)
optative κλευθείην κλευθείης κλευθείη κλευθεῖτον,
κλευθείητον 		κλευθείτην,
κλευθειήτην 		κλευθεῖμεν,
κλευθείημεν 		κλευθεῖτε,
κλευθείητε 		κλευθεῖεν,
κλευθείησᾰν
imperative   κλεύθητῐ κλευθήτω κλεύθητον κλευθήτων   κλεύθητε κλευθέντων
active middle passive
infinitive κλεεῖν κλεέσθαι κλευθῆναι
participle m κλεών κλεόμενος κλευθείς
f κλεοῦσᾰ κλεομένη κλευθεῖσᾰ
n κλεόν κλεόμενον κλευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κέκλουκᾰ, κέκλῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κέκλουκᾰ κέκλουκᾰς κέκλουκε(ν) κεκλούκᾰτον κεκλούκᾰτον κεκλούκᾰμεν κεκλούκᾰτε κεκλούκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκλούκω κεκλούκῃς κεκλούκῃ κεκλούκητον κεκλούκητον κεκλούκωμεν κεκλούκητε κεκλούκωσῐ(ν)
optative κεκλούκοιμῐ,
κεκλουκοίην 		κεκλούκοις,
κεκλουκοίης 		κεκλούκοι,
κεκλουκοίη 		κεκλούκοιτον κεκλουκοίτην κεκλούκοιμεν κεκλούκοιτε κεκλούκοιεν
imperative   κέκλουκε κεκλουκέτω κεκλούκετον κεκλουκέτων   κεκλούκετε κεκλουκόντων
middle/
passive 		indicative κέκλῠμαι κέκλῠσαι κέκλῠται κέκλῠσθον κέκλῠσθον κεκλῠ́μεθᾰ κέκλῠσθε κέκλῠνται
subjunctive κεκλῠμένος ὦ κεκλῠμένος ᾖς κεκλῠμένος ᾖ κεκλῠμένω ἦτον κεκλῠμένω ἦτον κεκλῠμένοι ὦμεν κεκλῠμένοι ἦτε κεκλῠμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκλῠμένος εἴην κεκλῠμένος εἴης κεκλῠμένος εἴη κεκλῠμένω εἴητον/εἶτον κεκλῠμένω εἰήτην/εἴτην κεκλῠμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκλῠμένοι εἴητε/εἶτε κεκλῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κέκλῠσο κεκλῠ́σθω κέκλῠσθον κεκλῠ́σθων   κέκλῠσθε κεκλῠ́σθων
active middle/passive
infinitive κεκλουκέναι κεκλῠ́σθαι
participle m κεκλουκώς κεκλῠμένος
f κεκλουκυῖᾰ κεκλῠμένη
n κεκλουκός κεκλῠμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκλούκειν, ἐκεκλῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκλούκειν,
ἐκεκλούκη 		ἐκεκλούκεις,
ἐκεκλούκης 		ἐκεκλούκει(ν) ἐκεκλούκετον ἐκεκλουκέτην ἐκεκλούκεμεν ἐκεκλούκετε ἐκεκλούκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκλῠ́μην ἐκέκλῠσο ἐκέκλῠτο ἐκέκλῠσθον ἐκεκλῠ́σθην ἐκεκλῠ́μεθᾰ ἐκέκλῠσθε ἐκέκλῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

And what I wish the verb for "to ask" was:

   Present: πράσκω, πράσκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πράσκω πράσκεις πράσκει πράσκετον πράσκετον πράσκομεν πράσκετε πράσκουσῐ(ν)
subjunctive πράσκω πράσκῃς πράσκῃ πράσκητον πράσκητον πράσκωμεν πράσκητε πράσκωσῐ(ν)
optative πράσκοιμῐ πράσκοις πράσκοι πράσκοιτον πρασκοίτην πράσκοιμεν πράσκοιτε πράσκοιεν
imperative   πρᾶσκε πρασκέτω πράσκετον πρασκέτων   πράσκετε πρασκόντων
middle/
passive 		indicative πράσκομαι πράσκῃ,
πράσκει 		πράσκεται πράσκεσθον πράσκεσθον πρασκόμεθᾰ πράσκεσθε πράσκονται
subjunctive πράσκωμαι πράσκῃ πράσκηται πράσκησθον πράσκησθον πρασκώμεθᾰ πράσκησθε πράσκωνται
optative πρασκοίμην πράσκοιο πράσκοιτο πράσκοισθον πρασκοίσθην πρασκοίμεθᾰ πράσκοισθε πράσκοιντο
imperative   πράσκου πρασκέσθω πράσκεσθον πρασκέσθων   πράσκεσθε πρασκέσθων
active middle/passive
infinitive πράσκειν πράσκεσθαι
participle m πράσκων πρασκόμενος
f πράσκουσᾰ πρασκομένη
n πρᾶσκον πρασκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔπρασκον, ἐπρασκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπρασκον ἔπρασκες ἔπρασκε(ν) ἐπράσκετον ἐπρασκέτην ἐπράσκομεν ἐπράσκετε ἔπρασκον
middle/
passive 		indicative ἐπρασκόμην ἐπράσκου ἐπράσκετο ἐπράσκεσθον ἐπρασκέσθην ἐπρασκόμεθᾰ ἐπράσκεσθε ἐπράσκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πρέξω, πρέξομαι, πρεχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρέξω πρέξεις πρέξει πρέξετον πρέξετον πρέξομεν πρέξετε πρέξουσῐ(ν)
optative πρέξοιμῐ πρέξοις πρέξοι πρέξοιτον πρεξοίτην πρέξοιμεν πρέξοιτε πρέξοιεν
middle indicative πρέξομαι πρέξῃ,
πρέξει 		πρέξεται πρέξεσθον πρέξεσθον πρεξόμεθᾰ πρέξεσθε πρέξονται
optative πρεξοίμην πρέξοιο πρέξοιτο πρέξοισθον πρεξοίσθην πρεξοίμεθᾰ πρέξοισθε πρέξοιντο
passive indicative πρεχθήσομαι πρεχθήσῃ πρεχθήσεται πρεχθήσεσθον πρεχθήσεσθον πρεχθησόμεθᾰ πρεχθήσεσθε πρεχθήσονται
optative πρεχθησοίμην πρεχθήσοιο πρεχθήσοιτο πρεχθήσοισθον πρεχθησοίσθην πρεχθησοίμεθᾰ πρεχθήσοισθε πρεχθήσοιντο
active middle passive
infinitive πρέξειν πρέξεσθαι πρεχθήσεσθαι
participle m πρέξων πρεξόμενος πρεχθησόμενος
f πρέξουσᾰ πρεξομένη πρεχθησομένη
n πρέξον πρεξόμενον πρεχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπρεκον, ἐπρεκόμην, ἐπρέχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπρεκον ἔπρεκες ἔπρεκε(ν) ἐπρέκετον ἐπρεκέτην ἐπρέκομεν ἐπρέκετε ἔπρεκον
subjunctive πρέκω πρέκῃς πρέκῃ πρέκητον πρέκητον πρέκωμεν πρέκητε πρέκωσῐ(ν)
optative πρέκοιμῐ πρέκοις πρέκοι πρέκοιτον πρεκοίτην πρέκοιμεν πρέκοιτε πρέκοιεν
imperative   πρέκε πρεκέτω πρέκετον πρεκέτων   πρέκετε πρεκόντων
middle indicative ἐπρεκόμην ἐπρέκου ἐπρέκετο ἐπρέκεσθον ἐπρεκέσθην ἐπρεκόμεθᾰ ἐπρέκεσθε ἐπρέκοντο
subjunctive πρέκωμαι πρέκῃ πρέκηται πρέκησθον πρέκησθον πρεκώμεθᾰ πρέκησθε πρέκωνται
optative πρεκοίμην πρέκοιο πρέκοιτο πρέκοισθον πρεκοίσθην πρεκοίμεθᾰ πρέκοισθε πρέκοιντο
imperative   πρεκοῦ πρεκέσθω πρέκεσθον πρεκέσθων   πρέκεσθε πρεκέσθων
passive indicative ἐπρέχθην ἐπρέχθης ἐπρέχθη ἐπρέχθητον ἐπρεχθήτην ἐπρέχθημεν ἐπρέχθητε ἐπρέχθησᾰν
subjunctive πρεχθῶ πρεχθῇς πρεχθῇ πρεχθῆτον πρεχθῆτον πρεχθῶμεν πρεχθῆτε πρεχθῶσῐ(ν)
optative πρεχθείην πρεχθείης πρεχθείη πρεχθεῖτον,
πρεχθείητον 		πρεχθείτην,
πρεχθειήτην 		πρεχθεῖμεν,
πρεχθείημεν 		πρεχθεῖτε,
πρεχθείητε 		πρεχθεῖεν,
πρεχθείησᾰν
imperative   πρέχθητῐ πρεχθήτω πρέχθητον πρεχθήτων   πρέχθητε πρεχθέντων
active middle passive
infinitive πρεκεῖν πρεκέσθαι πρεχθῆναι
participle m πρεκών πρεκόμενος πρεχθείς
f πρεκοῦσᾰ πρεκομένη πρεχθεῖσᾰ
n πρεκόν πρεκόμενον πρεχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπροκᾰ, πέπραγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπροκᾰ πέπροκᾰς πέπροκε(ν) πεπρόκᾰτον πεπρόκᾰτον πεπρόκᾰμεν πεπρόκᾰτε πεπρόκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπρόκω πεπρόκῃς πεπρόκῃ πεπρόκητον πεπρόκητον πεπρόκωμεν πεπρόκητε πεπρόκωσῐ(ν)
optative πεπρόκοιμῐ,
πεπροκοίην 		πεπρόκοις,
πεπροκοίης 		πεπρόκοι,
πεπροκοίη 		πεπρόκοιτον πεπροκοίτην πεπρόκοιμεν πεπρόκοιτε πεπρόκοιεν
imperative   πέπροκε πεπροκέτω πεπρόκετον πεπροκέτων   πεπρόκετε πεπροκόντων
middle/
passive 		indicative πέπραγμαι πέπραξαι πέπρακται πέπραχθον πέπραχθον πεπράγμεθᾰ πέπραχθε πεπράκᾰται
subjunctive πεπραγμένος ὦ πεπραγμένος ᾖς πεπραγμένος ᾖ πεπραγμένω ἦτον πεπραγμένω ἦτον πεπραγμένοι ὦμεν πεπραγμένοι ἦτε πεπραγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπραγμένος εἴην πεπραγμένος εἴης πεπραγμένος εἴη πεπραγμένω εἴητον/εἶτον πεπραγμένω εἰήτην/εἴτην πεπραγμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπραγμένοι εἴητε/εἶτε πεπραγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπραξο πεπράχθω πέπραχθον πεπράχθων   πέπραχθε πεπράχθων
active middle/passive
infinitive πεπροκέναι πεπρᾶχθαι
participle m πεπροκώς πεπραγμένος
f πεπροκυῖᾰ πεπραγμένη
n πεπροκός πεπραγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπρόκειν, ἐπεπράγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπρόκειν,
ἐπεπρόκη 		ἐπεπρόκεις,
ἐπεπρόκης 		ἐπεπρόκει(ν) ἐπεπρόκετον ἐπεπροκέτην ἐπεπρόκεμεν ἐπεπρόκετε ἐπεπρόκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεπράγμην ἐπέπραξο ἐπέπρακτο ἐπέπραχθον ἐπεπράχθην ἐπεπράγμεθᾰ ἐπέπραχθε ἐπεπράκᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

And "to look at":

   Present: σπέσσω, σπέσσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σπέσσω σπέσσεις σπέσσει σπέσσετον σπέσσετον σπέσσομεν σπέσσετε σπέσσουσῐ(ν)
subjunctive σπέσσω σπέσσῃς σπέσσῃ σπέσσητον σπέσσητον σπέσσωμεν σπέσσητε σπέσσωσῐ(ν)
optative σπέσσοιμῐ σπέσσοις σπέσσοι σπέσσοιτον σπεσσοίτην σπέσσοιμεν σπέσσοιτε σπέσσοιεν
imperative   σπέσσε σπεσσέτω σπέσσετον σπεσσέτων   σπέσσετε σπεσσόντων
middle/
passive 		indicative σπέσσομαι σπέσσῃ,
σπέσσει 		σπέσσεται σπέσσεσθον σπέσσεσθον σπεσσόμεθᾰ σπέσσεσθε σπέσσονται
subjunctive σπέσσωμαι σπέσσῃ σπέσσηται σπέσσησθον σπέσσησθον σπεσσώμεθᾰ σπέσσησθε σπέσσωνται
optative σπεσσοίμην σπέσσοιο σπέσσοιτο σπέσσοισθον σπεσσοίσθην σπεσσοίμεθᾰ σπέσσοισθε σπέσσοιντο
imperative   σπέσσου σπεσσέσθω σπέσσεσθον σπεσσέσθων   σπέσσεσθε σπεσσέσθων
active middle/passive
infinitive σπέσσειν σπέσσεσθαι
participle m σπέσσων σπεσσόμενος
f σπέσσουσᾰ σπεσσομένη
n σπέσσον σπεσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔσπεσσον, ἐσπεσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσπεσσον ἔσπεσσες ἔσπεσσε(ν) ἐσπέσσετον ἐσπεσσέτην ἐσπέσσομεν ἐσπέσσετε ἔσπεσσον
middle/
passive 		indicative ἐσπεσσόμην ἐσπέσσου ἐσπέσσετο ἐσπέσσεσθον ἐσπεσσέσθην ἐσπεσσόμεθᾰ ἐσπέσσεσθε ἐσπέσσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σπέξω, σπέξομαι, σπεχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σπέξω σπέξεις σπέξει σπέξετον σπέξετον σπέξομεν σπέξετε σπέξουσῐ(ν)
optative σπέξοιμῐ σπέξοις σπέξοι σπέξοιτον σπεξοίτην σπέξοιμεν σπέξοιτε σπέξοιεν
middle indicative σπέξομαι σπέξῃ,
σπέξει 		σπέξεται σπέξεσθον σπέξεσθον σπεξόμεθᾰ σπέξεσθε σπέξονται
optative σπεξοίμην σπέξοιο σπέξοιτο σπέξοισθον σπεξοίσθην σπεξοίμεθᾰ σπέξοισθε σπέξοιντο
passive indicative σπεχθήσομαι σπεχθήσῃ σπεχθήσεται σπεχθήσεσθον σπεχθήσεσθον σπεχθησόμεθᾰ σπεχθήσεσθε σπεχθήσονται
optative σπεχθησοίμην σπεχθήσοιο σπεχθήσοιτο σπεχθήσοισθον σπεχθησοίσθην σπεχθησοίμεθᾰ σπεχθήσοισθε σπεχθήσοιντο
active middle passive
infinitive σπέξειν σπέξεσθαι σπεχθήσεσθαι
participle m σπέξων σπεξόμενος σπεχθησόμενος
f σπέξουσᾰ σπεξομένη σπεχθησομένη
n σπέξον σπεξόμενον σπεχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔσπεξᾰ, ἐσπεξᾰ́μην, ἐσπέχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσπεξᾰ ἔσπεξᾰς ἔσπεξε(ν) ἐσπέξᾰτον ἐσπεξᾰ́την ἐσπέξᾰμεν ἐσπέξᾰτε ἔσπεξᾰν
subjunctive σπέξω σπέξῃς σπέξῃ σπέξητον σπέξητον σπέξωμεν σπέξητε σπέξωσῐ(ν)
optative σπέξαιμῐ σπέξειᾰς,
σπέξαις 		σπέξειε(ν),
σπέξαι 		σπέξαιτον σπεξαίτην σπέξαιμεν σπέξαιτε σπέξειᾰν,
σπέξαιεν
imperative   σπέξον σπεξᾰ́τω σπέξᾰτον σπεξᾰ́των   σπέξᾰτε σπεξᾰ́ντων
middle indicative ἐσπεξᾰ́μην ἐσπέξω ἐσπέξᾰτο ἐσπέξᾰσθον ἐσπεξᾰ́σθην ἐσπεξᾰ́μεθᾰ ἐσπέξᾰσθε ἐσπέξᾰντο
subjunctive σπέξωμαι σπέξῃ σπέξηται σπέξησθον σπέξησθον σπεξώμεθᾰ σπέξησθε σπέξωνται
optative σπεξαίμην σπέξαιο σπέξαιτο σπέξαισθον σπεξαίσθην σπεξαίμεθᾰ σπέξαισθε σπέξαιντο
imperative   σπέξαι σπεξᾰ́σθω σπέξᾰσθον σπεξᾰ́σθων   σπέξᾰσθε σπεξᾰ́σθων
passive indicative ἐσπέχθην ἐσπέχθης ἐσπέχθη ἐσπέχθητον ἐσπεχθήτην ἐσπέχθημεν ἐσπέχθητε ἐσπέχθησᾰν
subjunctive σπεχθῶ σπεχθῇς σπεχθῇ σπεχθῆτον σπεχθῆτον σπεχθῶμεν σπεχθῆτε σπεχθῶσῐ(ν)
optative σπεχθείην σπεχθείης σπεχθείη σπεχθεῖτον,
σπεχθείητον 		σπεχθείτην,
σπεχθειήτην 		σπεχθεῖμεν,
σπεχθείημεν 		σπεχθεῖτε,
σπεχθείητε 		σπεχθεῖεν,
σπεχθείησᾰν
imperative   σπέχθητῐ σπεχθήτω σπέχθητον σπεχθήτων   σπέχθητε σπεχθέντων
active middle passive
infinitive σπέξαι σπέξᾰσθαι σπεχθῆναι
participle m σπέξᾱς σπεξᾰ́μενος σπεχθείς
f σπέξᾱσᾰ σπεξᾰμένη σπεχθεῖσᾰ
n σπέξᾰν σπεξᾰ́μενον σπεχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἔσποχᾰ, ἔσπογμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσποχᾰ ἔσποχᾰς ἔσποχε(ν) ἐσπόχᾰτον ἐσπόχᾰτον ἐσπόχᾰμεν ἐσπόχᾰτε ἐσπόχᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐσπόχω ἐσπόχῃς ἐσπόχῃ ἐσπόχητον ἐσπόχητον ἐσπόχωμεν ἐσπόχητε ἐσπόχωσῐ(ν)
optative ἐσπόχοιμῐ,
ἐσποχοίην 		ἐσπόχοις,
ἐσποχοίης 		ἐσπόχοι,
ἐσποχοίη 		ἐσπόχοιτον ἐσποχοίτην ἐσπόχοιμεν ἐσπόχοιτε ἐσπόχοιεν
imperative   ἔσποχε ἐσποχέτω ἐσπόχετον ἐσποχέτων   ἐσπόχετε ἐσποχόντων
middle/
passive 		indicative ἔσπογμαι ἔσποξαι ἔσποκται ἔσποχθον ἔσποχθον ἐσπόγμεθᾰ ἔσποχθε ἐσπόκᾰται
subjunctive ἐσπογμένος ὦ ἐσπογμένος ᾖς ἐσπογμένος ᾖ ἐσπογμένω ἦτον ἐσπογμένω ἦτον ἐσπογμένοι ὦμεν ἐσπογμένοι ἦτε ἐσπογμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐσπογμένος εἴην ἐσπογμένος εἴης ἐσπογμένος εἴη ἐσπογμένω εἴητον/εἶτον ἐσπογμένω εἰήτην/εἴτην ἐσπογμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐσπογμένοι εἴητε/εἶτε ἐσπογμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἔσποξο ἐσπόχθω ἔσποχθον ἐσπόχθων   ἔσποχθε ἐσπόχθων
active middle/passive
infinitive ἐσποχέναι ἐσπόχθαι
participle m ἐσποχώς ἐσπογμένος
f ἐσποχυῖᾰ ἐσπογμένη
n ἐσποχός ἐσπογμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐσπόχειν, ἐσπόγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσπόχειν,
ἐσπόχη 		ἐσπόχεις,
ἐσπόχης 		ἐσπόχει(ν) ἐσπόχετον ἐσποχέτην ἐσπόχεμεν ἐσπόχετε ἐσπόχεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐσπόγμην ἔσποξο ἔσποκτο ἔσποχθον ἐσπόχθην ἐσπόγμεθᾰ ἔσποχθε ἐσπόκᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

And "to believe":

   Present: κρέσθω, κρέσθομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κρέσθω κρέσθεις κρέσθει κρέσθετον κρέσθετον κρέσθομεν κρέσθετε κρέσθουσῐ(ν)
subjunctive κρέσθω κρέσθῃς κρέσθῃ κρέσθητον κρέσθητον κρέσθωμεν κρέσθητε κρέσθωσῐ(ν)
optative κρέσθοιμῐ κρέσθοις κρέσθοι κρέσθοιτον κρεσθοίτην κρέσθοιμεν κρέσθοιτε κρέσθοιεν
imperative   κρέσθε κρεσθέτω κρέσθετον κρεσθέτων   κρέσθετε κρεσθόντων
middle/
passive 		indicative κρέσθομαι κρέσθῃ,
κρέσθει 		κρέσθεται κρέσθεσθον κρέσθεσθον κρεσθόμεθᾰ κρέσθεσθε κρέσθονται
subjunctive κρέσθωμαι κρέσθῃ κρέσθηται κρέσθησθον κρέσθησθον κρεσθώμεθᾰ κρέσθησθε κρέσθωνται
optative κρεσθοίμην κρέσθοιο κρέσθοιτο κρέσθοισθον κρεσθοίσθην κρεσθοίμεθᾰ κρέσθοισθε κρέσθοιντο
imperative   κρέσθου κρεσθέσθω κρέσθεσθον κρεσθέσθων   κρέσθεσθε κρεσθέσθων
active middle/passive
infinitive κρέσθειν κρέσθεσθαι
participle m κρέσθων κρεσθόμενος
f κρέσθουσᾰ κρεσθομένη
n κρέσθον κρεσθόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκρεσθον, ἐκρεσθόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκρεσθον ἔκρεσθες ἔκρεσθε(ν) ἐκρέσθετον ἐκρεσθέτην ἐκρέσθομεν ἐκρέσθετε ἔκρεσθον
middle/
passive 		indicative ἐκρεσθόμην ἐκρέσθου ἐκρέσθετο ἐκρέσθεσθον ἐκρεσθέσθην ἐκρεσθόμεθᾰ ἐκρέσθεσθε ἐκρέσθοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κρέσσω, κρέσσομαι, κρεσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κρέσσω κρέσσεις κρέσσει κρέσσετον κρέσσετον κρέσσομεν κρέσσετε κρέσσουσῐ(ν)
optative κρέσσοιμῐ κρέσσοις κρέσσοι κρέσσοιτον κρεσσοίτην κρέσσοιμεν κρέσσοιτε κρέσσοιεν
middle indicative κρέσσομαι κρέσσῃ,
κρέσσει 		κρέσσεται κρέσσεσθον κρέσσεσθον κρεσσόμεθᾰ κρέσσεσθε κρέσσονται
optative κρεσσοίμην κρέσσοιο κρέσσοιτο κρέσσοισθον κρεσσοίσθην κρεσσοίμεθᾰ κρέσσοισθε κρέσσοιντο
passive indicative κρεσθήσομαι κρεσθήσῃ κρεσθήσεται κρεσθήσεσθον κρεσθήσεσθον κρεσθησόμεθᾰ κρεσθήσεσθε κρεσθήσονται
optative κρεσθησοίμην κρεσθήσοιο κρεσθήσοιτο κρεσθήσοισθον κρεσθησοίσθην κρεσθησοίμεθᾰ κρεσθήσοισθε κρεσθήσοιντο
active middle passive
infinitive κρέσσειν κρέσσεσθαι κρεσθήσεσθαι
participle m κρέσσων κρεσσόμενος κρεσθησόμενος
f κρέσσουσᾰ κρεσσομένη κρεσθησομένη
n κρέσσον κρεσσόμενον κρεσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκρεσσᾰ, ἐκρεσσᾰ́μην, ἐκρέσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκρεσσᾰ ἔκρεσσᾰς ἔκρεσσε(ν) ἐκρέσσᾰτον ἐκρεσσᾰ́την ἐκρέσσᾰμεν ἐκρέσσᾰτε ἔκρεσσᾰν
subjunctive κρέσσω κρέσσῃς κρέσσῃ κρέσσητον κρέσσητον κρέσσωμεν κρέσσητε κρέσσωσῐ(ν)
optative κρέσσαιμῐ κρέσσειᾰς,
κρέσσαις 		κρέσσειε(ν),
κρέσσαι 		κρέσσαιτον κρεσσαίτην κρέσσαιμεν κρέσσαιτε κρέσσειᾰν,
κρέσσαιεν
imperative   κρέσσον κρεσσᾰ́τω κρέσσᾰτον κρεσσᾰ́των   κρέσσᾰτε κρεσσᾰ́ντων
middle indicative ἐκρεσσᾰ́μην ἐκρέσσω ἐκρέσσᾰτο ἐκρέσσᾰσθον ἐκρεσσᾰ́σθην ἐκρεσσᾰ́μεθᾰ ἐκρέσσᾰσθε ἐκρέσσᾰντο
subjunctive κρέσσωμαι κρέσσῃ κρέσσηται κρέσσησθον κρέσσησθον κρεσσώμεθᾰ κρέσσησθε κρέσσωνται
optative κρεσσαίμην κρέσσαιο κρέσσαιτο κρέσσαισθον κρεσσαίσθην κρεσσαίμεθᾰ κρέσσαισθε κρέσσαιντο
imperative   κρέσσαι κρεσσᾰ́σθω κρέσσᾰσθον κρεσσᾰ́σθων   κρέσσᾰσθε κρεσσᾰ́σθων
passive indicative ἐκρέσθην ἐκρέσθης ἐκρέσθη ἐκρέσθητον ἐκρεσθήτην ἐκρέσθημεν ἐκρέσθητε ἐκρέσθησᾰν
subjunctive κρεσθῶ κρεσθῇς κρεσθῇ κρεσθῆτον κρεσθῆτον κρεσθῶμεν κρεσθῆτε κρεσθῶσῐ(ν)
optative κρεσθείην κρεσθείης κρεσθείη κρεσθεῖτον,
κρεσθείητον 		κρεσθείτην,
κρεσθειήτην 		κρεσθεῖμεν,
κρεσθείημεν 		κρεσθεῖτε,
κρεσθείητε 		κρεσθεῖεν,
κρεσθείησᾰν
imperative   κρέσθητῐ κρεσθήτω κρέσθητον κρεσθήτων   κρέσθητε κρεσθέντων
active middle passive
infinitive κρέσσαι κρέσσᾰσθαι κρεσθῆναι
participle m κρέσσᾱς κρεσσᾰ́μενος κρεσθείς
f κρέσσᾱσᾰ κρεσσᾰμένη κρεσθεῖσᾰ
n κρέσσᾰν κρεσσᾰ́μενον κρεσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκρόσθεκᾰ, κεκρόσθεμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκρόσθεκᾰ κεκρόσθεκᾰς κεκρόσθεκε(ν) κεκροσθέκᾰτον κεκροσθέκᾰτον κεκροσθέκᾰμεν κεκροσθέκᾰτε κεκροσθέκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκροσθέκω κεκροσθέκῃς κεκροσθέκῃ κεκροσθέκητον κεκροσθέκητον κεκροσθέκωμεν κεκροσθέκητε κεκροσθέκωσῐ(ν)
optative κεκροσθέκοιμῐ,
κεκροσθεκοίην 		κεκροσθέκοις,
κεκροσθεκοίης 		κεκροσθέκοι,
κεκροσθεκοίη 		κεκροσθέκοιτον κεκροσθεκοίτην κεκροσθέκοιμεν κεκροσθέκοιτε κεκροσθέκοιεν
imperative   κεκρόσθεκε κεκροσθεκέτω κεκροσθέκετον κεκροσθεκέτων   κεκροσθέκετε κεκροσθεκόντων
middle/
passive 		indicative κεκρόσθεμαι κεκρόσθεσαι κεκρόσθεται κεκρόσθεσθον κεκρόσθεσθον κεκροσθέμεθᾰ κεκρόσθεσθε κεκρόσθενται
subjunctive κεκροσθεμένος ὦ κεκροσθεμένος ᾖς κεκροσθεμένος ᾖ κεκροσθεμένω ἦτον κεκροσθεμένω ἦτον κεκροσθεμένοι ὦμεν κεκροσθεμένοι ἦτε κεκροσθεμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκροσθεμένος εἴην κεκροσθεμένος εἴης κεκροσθεμένος εἴη κεκροσθεμένω εἴητον/εἶτον κεκροσθεμένω εἰήτην/εἴτην κεκροσθεμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκροσθεμένοι εἴητε/εἶτε κεκροσθεμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κεκρόσθεσο κεκροσθέσθω κεκρόσθεσθον κεκροσθέσθων   κεκρόσθεσθε κεκροσθέσθων
active middle/passive
infinitive κεκροσθεκέναι κεκροσθέσθαι
participle m κεκροσθεκώς κεκροσθεμένος
f κεκροσθεκυῖᾰ κεκροσθεμένη
n κεκροσθεκός κεκροσθεμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκροσθέκειν, ἐκεκροσθέμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκροσθέκειν,
ἐκεκροσθέκη 		ἐκεκροσθέκεις,
ἐκεκροσθέκης 		ἐκεκροσθέκει(ν) ἐκεκροσθέκετον ἐκεκροσθεκέτην ἐκεκροσθέκεμεν ἐκεκροσθέκετε ἐκεκροσθέκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκροσθέμην ἐκεκρόσθεσο ἐκεκρόσθετο ἐκεκρόσθεσθον ἐκεκροσθέσθην ἐκεκροσθέμεθᾰ ἐκεκρόσθεσθε ἐκεκρόσθεντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

And "son":

Third declension of ὁ ῡ̔νῠ́ς; τοῦ ῡ̔νέως (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ ῡ̔νῠ́ς
ho hūnŭ́s 		τὼ ῡ̔νέε
tṑ hūnée 		οἱ ῡ̔νεῖς
hoi hūneîs
Genitive τοῦ ῡ̔νέως
toû hūnéōs 		τοῖν ῡ̔νέοιν
toîn hūnéoin 		τῶν ῡ̔νέων
tôn hūnéōn
Dative τῷ ῡ̔νεῖ
tôi hūneî 		τοῖν ῡ̔νέοιν
toîn hūnéoin 		τοῖς ῡ̔νέσῐ / ῡ̔νέσῐν
toîs hūnésĭ(n)
Accusative τὸν ῡ̔νῠ́ν
tòn hūnŭ́n 		τὼ ῡ̔νέε
tṑ hūnée 		τοὺς ῡ̔νεῖς
toùs hūneîs
Vocative ῡ̔νῠ́
hūnŭ́ 		ῡ̔νέε
hūnée 		ῡ̔νεῖς
hūneîs
Notes:
Third declension of ῡ̔νῠ́ς; ῡ̔νέος (Epic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ῡ̔νῠ́ς
hūnŭ́s 		ῡ̔νέε
hūnée 		ῡ̔νέες
hūnées
Genitive ῡ̔νέος
hūnéos 		ῡ̔νέοιῐν
hūnéoiĭn 		ῡ̔νέων
hūnéōn
Dative ῡ̔νεῖ
hūneî 		ῡ̔νέοιῐν
hūnéoiĭn 		ῡ̔νέεσσῐ / ῡ̔νέεσσῐν / ῡ̔νέεσῐ / ῡ̔νέεσῐν / ῡ̔νέσῐ / ῡ̔νέσῐν
hūnéessĭ(n) / hūnéesĭ(n) / hūnésĭ(n)
Accusative ῡ̔νῠ́ν
hūnŭ́n 		ῡ̔νέε
hūnée 		ῡ̔νέᾰς
hūnéăs
Vocative ῡ̔νῠ́
hūnŭ́ 		ῡ̔νέε
hūnée 		ῡ̔νέες
hūnées
Notes:
  • Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.
Wikious
Boobota
Sagapedia