A. B. Stevens (1909) A Manual of Pharmacy and Dispensing, page 381: “Rhus, rhois (gen.), rhum (acc.).”
Example of rhoi: https://books.google.com/books?id=RHZpAAAAcAAJ&pg=RA1-PA75&dq=%22rhus%22+%22Rhoi%22&hl=en&newbks=1&newbks_redir=0&sa=X&ved=2ahUKEwj4wfeuj72NAxXTFTQIHZ0aLOk4FBDoAXoECAcQAw#v=onepage&q=%22rhus%22%20%22Rhoi%22&f=false Campbell: https://books.google.com/books?id=Kgv1e8vzD24C&pg=PA118
Examples of rhoen:
The Medical record:
Aulus Cornelius Celsus, De Medicina 6.11.5.2 ducenda est. Si pituita eius in os coit, uomere debet. Tum ipsa ulcera perunguenda sunt melle, cui rhus, quem Syriacum uocant, aut amarae nuces adiectae sunt; uel mixtis inter se rosae foliis aridis, pineis
Gaius Plinius Secundus, Naturalis Historia 12.31.3
que medicamentum, item asphodeli radix aut fel bubulum
aut apsinthium vel rhus vel amurca. aptissimum medicinae
quod est spumosum. Indi in utribus camelorum aut rhino-
Gaius Plinius Secundus, Naturalis Historia 13.55.1, 13.55.5 quaedam animalia ceu culices lentoremque resinosum, qui et ex cortice erumpit. et rhus Syriae mascula sterili fert femina, folio ulmi paulo longiore et piloso, foliorum pelles candidae conficiuntur iis. semen lenti simile cum uva rubescit, quod vocatur rhus, medicamentis necessarium.
Gaius Plinius Secundus, Naturalis Historia 24.91.1 Nec rhus Latinum nomen habet, cum in usum pluribus modis veniat. nam et herba est silvestris, foliis
Gaius Plinius Secundus, Naturalis Historia 24.93.1 Rhus, qui erythros appellatur, semen est huius fruticis. vim habet adstringendi refrigerandique.
Scribonius Largus, Compositiones 142.10
mina bene facit: acaciae, mali granati corticis usti, singulorum 𐆖 p. IIII,
hypocistidis, rhus, quo coriarii utuntur, opii, singulorum 𐆖 p. VI
Scribonius Largus, Compositiones 256.3 tibus et cholericis prodest; confirmat omnem partem et adstringit, quae hoc desiderat: aluminis fissi 𐆖 p. VI, rhus Syriaci 𐆖 p. VI,
Caelius Apicius, De Re Coquinaria 10.2.4.2 Aliter ius in murena elixa: piper, ligusticum, anethum, apii semen, rhus Syriacum, caryotam, mel, acetum, liquamen, oleum, sinape, defritum.
Caelius Apicius, De Re Coquinaria 10.3.1.2, 10.3.2.1 Ius in anguilla: piper, ligusticum, apii semen, anethum, rhus Syriacum, caryotam, mel, acetum, liquamen, oleum, sinape et defritum.
Ius in anguillam: piper, ligusticum, rhus Syriacum, mentam siccam, rutae bacas, ovorum vitella cocta, mul-
9. Cornelius Celsus, De medicina - Ed. Daremberg (AD 50): LIBER 6 , XI De oris ulceribus.
tum ipsa ulcera perungenda sunt melle, cui rhus, quem syriacum vocant, aut amarae nuces adjectae sint: vel mixtis inter se rosae foliis aridis, pineis nucleis, mentae coliculo, melle
11. Marcellus Empiricus, De medicamentis liber (415): MARCELLI DE MEDICAMENTIS LIBER , CAPVT I. AD CAPITIS OMNES ‹SVBITOS› ET DIVTINOS ET MVLTIPLICES DOLORES Plantaginis quoque sucus et rubi aut lentisci aut millefolii aut herbae urceolaris aut rhus Syriaci aut meciae, quam Graeci anagalida appellant, item mentae sucus uel intiborum uel murti uel staphidos agriae infusus capiti plurimum prodest
5. Caelius Aurelianus, Celerum passionum libri III (400): LIBER SECVNDVS , QVOMODO CVRANDI SVNT CARDIACI?
utemur etiam praeinfusis Thebaicis palmulis et malis Cydoniis elixis singularibus uel admixto amylo diligenter contrito atque creto, cogente passione etiam galla tusa atque creta miscenda erit uel acacia uel alumen et hypocistidis sucus aut rhus Syriacus, cataplasmatibus aliis simillimae uirtutis, ut palmulis et malis contritis singularibus uel cum altero ex his uel uitis foliis atque amylo et rubi, quam Graeci baton appellant, uirgultis contusis et contritis, myrto etiam et polygonio et semperuiua herba, quam aizo‹o›n uocant, et plantagine et rosa et uua lupina et portulaca et intybo cum polenta uel palmulis et pane.
6. Caelius Aurelianus, Tardarum passionum libri V (400): LIBER QVARTVS , DE VENTRICVLOSIS, QVOS GRAECI COELIACOS VOCANT, ET DE CETERIS DEFLVXIONIBVS item rhus linteo ligatus uel galla uiridis, quae appellata est omphacine, aut uitis anuli, quas ‹h›elicas appellant, aut uirga rubi aut cerasia aut mala Punica aut fabae Graecae folia. non haec quidem erunt iugiter adhibenda, sed medicaminis uice.
7. Caelius Aurelianus, Tardarum passionum libri V (400): LIBER QVARTVS , DE VENTRICVLOSIS, QVOS GRAECI COELIACOS VOCANT, ET DE CETERIS DEFLVXIONIBVS Praeterea communiter etiam haec, quae sanguinem exspuentibus dantur, probamus, quorum est sucus plantaginis uel una die ac nocte rhus Syriacus infusus uino uehementiori, quo detracto oryza immissa uino coquemus, dehinc lenticulae pulmentum decorticatae atque subassatae in pulticulae modum conficere. item oua aceto cocta uel ouorum uitella, quae sint carbonibus assata.
domu: CIL 3.231: https://arachne.dainst.org/entity/2131886
subolium:
Catalogus plantarum phanerogamicarum regionis Grudentinensis..., Anton Menge · 1839
Multae tenerarum imprimis subolium propter exiguum , quod mihi ad eas indagandas datum erat, otium sese subduxerunt, quas quum alii plantarum curiosi tum is, qui in munere mihi successit, investigent et in lucem protrahant.
https://books.google.com/books?id=icUXAAAAYAAJ&pg=PA3
Also "septem subolium".
Sabolium: https://books.google.com/books?id=FUIdGVoCRf8C&pg=PA591
survorsum:
L&S cites Gruterus 204, but the 1707 edition seems to read "SVRSVORSVM".
Stolz & Schmalz says
Gramm. 1, 318; SOLMSEN, Stud. 58 ff. dorsum kann man wegen der Unsicherheit der Etymologie nicht gegen die im Texte gegebene Darstellung ins Feld führen. Immerhin aber mag SOMMER, Handbuch 271 Recht haben, wenn er von Mittelformen *sua^rssum *prō^rssus (mit stark reduziertem r wie n vor s) spricht. Vgl. auch KVG 120 und STURTEVANT, Class. Rev. 1904. 159.
Als Belege für das spätere Schwanken führt SOMMER mit Recht controvorsieis, controvosias, susovorsum, sursvorsum, sursumvorsum der 'Sententia Minuciorum' CIL 1, 199 an. Wie erklärt sich ,advores Evartio Corp. Gloss. 2, 6, 10?
Plural forms of nemo:
9: nuncuplus: Uguccione da Pisa
noniplex:
vigecuplex:
vigentuplex: 1 book: https://books.google.com/books?id=dMieAv9uGPwC&pg=PA49&dq=vigentuplex&hl=en&newbks=1&newbks_redir=0&sa=X&ved=2ahUKEwi7pOnQ0_OHAxV8le4BHWS6O6gQ6AF6BAgIEAI#v=onepage&q=vigentuplex&f=false vigintuplex: a couple of books.
Higher numbers per Hugutius Pisanus, Derivationes (1160) (Corpus Corporum):
Et sunt illa vocabula hec: simplus, duplus, triplus, quadruplus, quincuplus, secuplus vel sescuplus, septuplus, octuplus, nuncuplus, decuplus, undecuplus, duodecuplus, tredecuplus, quatuordecuplus, quindecuplus, sedecuplus vel sesdecuplus, decuplus septuplus, decuplus octuplus, decuplus nuncuplus, vigecuplus vel vicecuplus, vicecuplus simplus, duplus et cetera, trigecuplus vel tricecuplus, tricecuplus simplus, duplus et cetera, quadragecuplus, quinquagecuplus, sexagecuplus, septuagecuplus, octogecuplus, nonagecuplus,
centuplus, ducentuplus, trecentuplus, quadringentuplus, quingentuplus, secentuplus vel sescentuplus, septingentuplus, octingentuplus, nungentuplus, millecuplus.
proportional = { "quattuordecuplus", "quatuordecuplus" }, multiplier = "quattuordecuplex",
quinquiplus: not in PHI or CorCorp?
However, Zumpt gives this form.
See also
Words for 5-plex:
Words for 5-plus:
DMLBS marks it as late Latin and gives one citation: "quinquies plicatus Osb. Glouc. Deriv. 454."
Astonishingly, novuplus (a typo? it also gives "sescuplus" for 6 rather than 1.5):
6: -plus form is omitted by Lane, Key, Donaldson.
7: septuplus listed by most grammarians. Giles includes septemplus.
novemplus is rare. Possible examples:
Septemplus is very rare. Possible examples:
Grammars:
19th century:
17th century:
16th century:
]
septans < septanus
Fevers:
Occultism:
How about septans, septantis?
quisque: Lane says "quisque and quemque are sometimes feminine. Ab. S. quīque rare, Ab. Pl. quīsque once (Lucr.)." There is a form "quoiusque" (Tabula Heracleensis), also "quoieique", "quoique"
cuiusque rei: 530 CE – 533 CE, Digesta Iustiniani 33.7.29.pr.4: tum nauis: etenim mediocritate, non genere ab ea differt, instrumentum autem cuiusque rei necesse est alterius generis esse atque ea quaequae sit: quod Pomponio libro septimo epistularum placuit.
quisquis: Relative/interrogative pronoun.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | quisquis | quaequae1 | quidquid quicquid |
quīquī | quaequae | ||
genitive | cuiuscuius | quōrumquōrum | quārumquārum | quōrumquōrum | |||
dative | cuicui | quibusquibus quīsquīs | |||||
accusative | quemquem | quamquam | quidquid quicquid |
quōsquōs | quāsquās | quaequae | |
ablative | quōquō | quāquā | quōquō | quibusquibus quīsquīs | |||
vocative | quisquis | quidquid quicquid |
quīquī | quaequae |
The only forms with frequent use are masculine nominative/vocative singular quisquis, neuter nominative/accusative/vocative singular quidquid/quicquid and masculine/neuter ablative singular quōquō.
Best way to display the inflection of the pronoun quisquam in Classical Latin. Something like the following?
Case / Gender | Masculine | Neuter |
---|---|---|
Nominative | quisquam | quidquam quicquam |
Genitive | cuiusquam | |
Dative | cuiquam | |
Accusative | quemquam | quidquam quicquam |
Ablative | quōquam1 quīquam1 (ūllō) |
Other sources:
Relevant modules: Module:la-adj/data, Module:la-adj/table, Module:la-noun/table, Module:la-nominal
Aliqui