Vince
Vince m
Vince
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | Vince | Vincék |
accusative | Vincét | Vincéket |
dative | Vincének | Vincéknek |
instrumental | Vincével | Vincékkel |
causal-final | Vincéért | Vincékért |
translative | Vincévé | Vincékké |
terminative | Vincéig | Vincékig |
essive-formal | Vinceként | Vincékként |
essive-modal | — | — |
inessive | Vincében | Vincékben |
superessive | Vincén | Vincéken |
adessive | Vincénél | Vincéknél |
illative | Vincébe | Vincékbe |
sublative | Vincére | Vincékre |
allative | Vincéhez | Vincékhez |
elative | Vincéből | Vincékből |
delative | Vincéről | Vincékről |
ablative | Vincétől | Vincéktől |
non-attributive possessive - singular |
Vincéé | Vincéké |
non-attributive possessive - plural |
Vincééi | Vincékéi |
Possessive forms of Vince | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | Vincém | Vincéim |
2nd person sing. | Vincéd | Vincéid |
3rd person sing. | Vincéje | Vincéi |
1st person plural | Vincénk | Vincéink |
2nd person plural | Vincétek | Vincéitek |
3rd person plural | Vincéjük | Vincéik |