From virta (“river, stream”) + -nen mainly in late 19th and early 20th century.
Virtanen
Inflection of Virtanen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Virtanen | Virtaset | |
genitive | Virtasen | Virtasten Virtasien | |
partitive | Virtasta | Virtasia | |
illative | Virtaseen | Virtasiin | |
singular | plural | ||
nominative | Virtanen | Virtaset | |
accusative | nom. | Virtanen | Virtaset |
gen. | Virtasen | ||
genitive | Virtasen | Virtasten Virtasien | |
partitive | Virtasta | Virtasia | |
inessive | Virtasessa | Virtasissa | |
elative | Virtasesta | Virtasista | |
illative | Virtaseen | Virtasiin | |
adessive | Virtasella | Virtasilla | |
ablative | Virtaselta | Virtasilta | |
allative | Virtaselle | Virtasille | |
essive | Virtasena | Virtasina | |
translative | Virtaseksi | Virtasiksi | |
abessive | Virtasetta | Virtasitta | |
instructive | — | Virtasin | |
comitative | See the possessive forms below. |