From aðal- (“main”) + fylking (“formation”).
aðalfylking f (genitive singular aðalfylkingar, nominative plural aðalfylkingar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | aðalfylking | aðalfylkingin | aðalfylkingar | aðalfylkingarnar |
accusative | aðalfylkingu | aðalfylkinguna | aðalfylkingar | aðalfylkingarnar |
dative | aðalfylkingu | aðalfylkingunni | aðalfylkingum | aðalfylkingunum |
genitive | aðalfylkingar | aðalfylkingarinnar | aðalfylkinga | aðalfylkinganna |