aanaarden
Conjugation of aanaarden (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanaarden | |||
past singular | aardde aan | |||
past participle | aangeaard | |||
infinitive | aanaarden | |||
gerund | aanaarden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | aard aan | aardde aan | aanaard | aanaardde |
2nd person sing. (jij) | aardt aan, aard aan2 | aardde aan | aanaardt | aanaardde |
2nd person sing. (u) | aardt aan | aardde aan | aanaardt | aanaardde |
2nd person sing. (gij) | aardt aan | aardde aan | aanaardt | aanaardde |
3rd person singular | aardt aan | aardde aan | aanaardt | aanaardde |
plural | aarden aan | aardden aan | aanaarden | aanaardden |
subjunctive sing.1 | aarde aan | aardde aan | aanaarde | aanaardde |
subjunctive plur.1 | aarden aan | aardden aan | aanaarden | aanaardden |
imperative sing. | aard aan | |||
imperative plur.1 | aardt aan | |||
participles | aanaardend | aangeaard | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |