aanblaffen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aanblaffen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aanblaffen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aanblaffen in singular and plural. Everything you need to know about the word aanblaffen you have here. The definition of the word aanblaffen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaanblaffen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Alternative forms

Etymology

17th century or earlier. Compound of aan +‎ blaffen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌblɑ.fə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧blaf‧fen

Verb

aanblaffen

  1. (transitive) to bark at
  2. (transitive) to shout at (in an unsympathetic manner)

Conjugation

Conjugation of aanblaffen (weak, separable)
infinitive aanblaffen
past singular blafte aan
past participle aangeblaft
infinitive aanblaffen
gerund aanblaffen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular blaf aan blafte aan aanblaf aanblafte
2nd person sing. (jij) blaft aan, blaf aan2 blafte aan aanblaft aanblafte
2nd person sing. (u) blaft aan blafte aan aanblaft aanblafte
2nd person sing. (gij) blaft aan blafte aan aanblaft aanblafte
3rd person singular blaft aan blafte aan aanblaft aanblafte
plural blaffen aan blaften aan aanblaffen aanblaften
subjunctive sing.1 blaffe aan blafte aan aanblaffe aanblafte
subjunctive plur.1 blaffen aan blaften aan aanblaffen aanblaften
imperative sing. blaf aan
imperative plur.1 blaft aan
participles aanblaffend aangeblaft
1) Archaic. 2) In case of inversion.
Wikious
Boobota
Sagapedia