aandoen
Conjugation of aandoen (irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aandoen | |||
past singular | deed aan | |||
past participle | aangedaan | |||
infinitive | aandoen | |||
gerund | aandoen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | doe aan | deed aan | aandoe | aandeed |
2nd person sing. (jij) | doet aan, doe aan2 | deed aan | aandoet | aandeed |
2nd person sing. (u) | doet aan | deed aan | aandoet | aandeed |
2nd person sing. (gij) | doet aan | deedt aan | aandoet | aandeedt |
3rd person singular | doet aan | deed aan | aandoet | aandeed |
plural | doen aan | deden aan | aandoen | aandeden |
subjunctive sing.1 | doe aan | dede aan | aandoe | aandede |
subjunctive plur.1 | doen aan | deden aan | aandoen | aandeden |
imperative sing. | doe aan | |||
imperative plur.1 | doet aan | |||
participles | aandoend | aangedaan | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |