aanhikken
Conjugation of aanhikken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanhikken | |||
past singular | hikte aan | |||
past participle | aangehikt | |||
infinitive | aanhikken | |||
gerund | aanhikken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | hik aan | hikte aan | aanhik | aanhikte |
2nd person sing. (jij) | hikt aan, hik aan2 | hikte aan | aanhikt | aanhikte |
2nd person sing. (u) | hikt aan | hikte aan | aanhikt | aanhikte |
2nd person sing. (gij) | hikt aan | hikte aan | aanhikt | aanhikte |
3rd person singular | hikt aan | hikte aan | aanhikt | aanhikte |
plural | hikken aan | hikten aan | aanhikken | aanhikten |
subjunctive sing.1 | hikke aan | hikte aan | aanhikke | aanhikte |
subjunctive plur.1 | hikken aan | hikten aan | aanhikken | aanhikten |
imperative sing. | hik aan | |||
imperative plur.1 | hikt aan | |||
participles | aanhikkend | aangehikt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |