aanklagen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aanklagen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aanklagen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aanklagen in singular and plural. Everything you need to know about the word aanklagen you have here. The definition of the word aanklagen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaanklagen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From aan +‎ klagen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːŋklaːɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧kla‧gen

Verb

aanklagen

  1. (transitive) to denounce, accuse, indict, sue

Conjugation

Conjugation of aanklagen (weak, separable)
infinitive aanklagen
past singular klaagde aan
past participle aangeklaagd
infinitive aanklagen
gerund aanklagen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular klaag aan klaagde aan aanklaag aanklaagde
2nd person sing. (jij) klaagt aan, klaag aan2 klaagde aan aanklaagt aanklaagde
2nd person sing. (u) klaagt aan klaagde aan aanklaagt aanklaagde
2nd person sing. (gij) klaagt aan klaagde aan aanklaagt aanklaagde
3rd person singular klaagt aan klaagde aan aanklaagt aanklaagde
plural klagen aan klaagden aan aanklagen aanklaagden
subjunctive sing.1 klage aan klaagde aan aanklage aanklaagde
subjunctive plur.1 klagen aan klaagden aan aanklagen aanklaagden
imperative sing. klaag aan
imperative plur.1 klaagt aan
participles aanklagend aangeklaagd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • → Papiamentu: klaag (dated)

Anagrams

Wikious
Boobota
Sagapedia