aankleden

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aankleden. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aankleden, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aankleden in singular and plural. Everything you need to know about the word aankleden you have here. The definition of the word aankleden will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaankleden, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From Middle Dutch aenclêden. Equivalent to aan +‎ kleden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːŋkleːdə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧kle‧den

Verb

aankleden

  1. (transitive) to dress, put clothing on someone or something
    Welke idioot heeft de kat aangekleed?
    What idiot put clothes on the cat?
  2. (reflexive) to get dressed, put clothes on oneself
    Haastig kleedde hij zich aan zodra hij iemand hoorde naderen.
    Hastily he got dressed as soon as he heard someone approaching.
  3. (transitive) to furnish with textile, furniture, decorations etc.
    Het vergt goede smaak om een fraaie kamer stijlvol aan te kleden.
    It takes good taste to furnish a nice room stylishly.
  4. (transitive, figuratively) to dress up, present with embellishments, excuses etc.

Conjugation

Conjugation of aankleden (weak, separable)
infinitive aankleden
past singular kleedde aan
past participle aangekleed
infinitive aankleden
gerund aankleden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kleed aan kleedde aan aankleed aankleedde
2nd person sing. (jij) kleedt aan, kleed aan2 kleedde aan aankleedt aankleedde
2nd person sing. (u) kleedt aan kleedde aan aankleedt aankleedde
2nd person sing. (gij) kleedt aan kleedde aan aankleedt aankleedde
3rd person singular kleedt aan kleedde aan aankleedt aankleedde
plural kleden aan kleedden aan aankleden aankleedden
subjunctive sing.1 klede aan kleedde aan aanklede aankleedde
subjunctive plur.1 kleden aan kleedden aan aankleden aankleedden
imperative sing. kleed aan
imperative plur.1 kleedt aan
participles aankledend aangekleed
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: kleed na

Anagrams