From Middle Dutch aensprēken. Equivalent to aan + spreken.
aanspreken
Conjugation of aanspreken (strong class 4, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanspreken | |||
past singular | sprak aan | |||
past participle | aangesproken | |||
infinitive | aanspreken | |||
gerund | aanspreken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | spreek aan | sprak aan | aanspreek | aansprak |
2nd person sing. (jij) | spreekt aan, spreek aan2 | sprak aan | aanspreekt | aansprak |
2nd person sing. (u) | spreekt aan | sprak aan | aanspreekt | aansprak |
2nd person sing. (gij) | spreekt aan | sprak aan | aanspreekt | aansprak |
3rd person singular | spreekt aan | sprak aan | aanspreekt | aansprak |
plural | spreken aan | spraken aan | aanspreken | aanspraken |
subjunctive sing.1 | spreke aan | sprake aan | aanspreke | aansprake |
subjunctive plur.1 | spreken aan | spraken aan | aanspreken | aanspraken |
imperative sing. | spreek aan | |||
imperative plur.1 | spreekt aan | |||
participles | aansprekend | aangesproken | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |