aantonen
Conjugation of aantonen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aantonen | |||
past singular | toonde aan | |||
past participle | aangetoond | |||
infinitive | aantonen | |||
gerund | aantonen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | toon aan | toonde aan | aantoon | aantoonde |
2nd person sing. (jij) | toont aan, toon aan2 | toonde aan | aantoont | aantoonde |
2nd person sing. (u) | toont aan | toonde aan | aantoont | aantoonde |
2nd person sing. (gij) | toont aan | toonde aan | aantoont | aantoonde |
3rd person singular | toont aan | toonde aan | aantoont | aantoonde |
plural | tonen aan | toonden aan | aantonen | aantoonden |
subjunctive sing.1 | tone aan | toonde aan | aantone | aantoonde |
subjunctive plur.1 | tonen aan | toonden aan | aantonen | aantoonden |
imperative sing. | toon aan | |||
imperative plur.1 | toont aan | |||
participles | aantonend | aangetoond | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |