aanvullen
Conjugation of aanvullen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanvullen | |||
past singular | vulde aan | |||
past participle | aangevuld | |||
infinitive | aanvullen | |||
gerund | aanvullen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | vul aan | vulde aan | aanvul | aanvulde |
2nd person sing. (jij) | vult aan, vul aan2 | vulde aan | aanvult | aanvulde |
2nd person sing. (u) | vult aan | vulde aan | aanvult | aanvulde |
2nd person sing. (gij) | vult aan | vulde aan | aanvult | aanvulde |
3rd person singular | vult aan | vulde aan | aanvult | aanvulde |
plural | vullen aan | vulden aan | aanvullen | aanvulden |
subjunctive sing.1 | vulle aan | vulde aan | aanvulle | aanvulde |
subjunctive plur.1 | vullen aan | vulden aan | aanvullen | aanvulden |
imperative sing. | vul aan | |||
imperative plur.1 | vult aan | |||
participles | aanvullend | aangevuld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |