aanwerpen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word aanwerpen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word aanwerpen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say aanwerpen in singular and plural. Everything you need to know about the word aanwerpen you have here. The definition of the word aanwerpen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaanwerpen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ werpen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːnˌʋɛr.pən/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: aan‧wer‧pen

Verb

aanwerpen

  1. (transitive, with optional indirect object) to throw (to)
    Synonyms: aangooien, toegooien, toewerpen

Conjugation

Conjugation of aanwerpen (strong class 3+7, separable)
infinitive aanwerpen
past singular wierp aan
past participle aangeworpen
infinitive aanwerpen
gerund aanwerpen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular werp aan wierp aan aanwerp aanwierp
2nd person sing. (jij) werpt aan, werp aan2 wierp aan aanwerpt aanwierp
2nd person sing. (u) werpt aan wierp aan aanwerpt aanwierp
2nd person sing. (gij) werpt aan wierpt aan aanwerpt aanwierpt
3rd person singular werpt aan wierp aan aanwerpt aanwierp
plural werpen aan wierpen aan aanwerpen aanwierpen
subjunctive sing.1 werpe aan wierpe aan aanwerpe aanwierpe
subjunctive plur.1 werpen aan wierpen aan aanwerpen aanwierpen
imperative sing. werp aan
imperative plur.1 werpt aan
participles aanwerpend aangeworpen
1) Archaic. 2) In case of inversion.