From abiatu (“to start”) + buru (“head”).
abiaburu inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | abiaburu | abiaburua | abiaburuak |
ergative | abiaburuk | abiaburuak | abiaburuek |
dative | abiabururi | abiaburuari | abiaburuei |
genitive | abiabururen | abiaburuaren | abiaburuen |
comitative | abiabururekin | abiaburuarekin | abiaburuekin |
causative | abiabururengatik | abiaburuarengatik | abiaburuengatik |
benefactive | abiabururentzat | abiaburuarentzat | abiaburuentzat |
instrumental | abiaburuz | abiaburuaz | abiaburuez |
inessive | abiaburutan | abiaburuan | abiaburuetan |
locative | abiaburutako | abiaburuko | abiaburuetako |
allative | abiaburutara | abiaburura | abiaburuetara |
terminative | abiaburutaraino | abiabururaino | abiaburuetaraino |
directive | abiaburutarantz | abiabururantz | abiaburuetarantz |
destinative | abiaburutarako | abiabururako | abiaburuetarako |
ablative | abiaburutatik | abiaburutik | abiaburuetatik |
partitive | abiabururik | — | — |
prolative | abiaburutzat | — | — |