From abominacja + ny. First attested in 1868.[1]
abominacyjny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | abominacyjny | abominacyjna | abominacyjne | abominacyjni | abominacyjne | |
genitive | abominacyjnego | abominacyjnej | abominacyjnego | abominacyjnych | ||
dative | abominacyjnemu | abominacyjnej | abominacyjnemu | abominacyjnym | ||
accusative | abominacyjnego | abominacyjny | abominacyjną | abominacyjne | abominacyjnych | abominacyjne |
instrumental | abominacyjnym | abominacyjną | abominacyjnym | abominacyjnymi | ||
locative | abominacyjnym | abominacyjnej | abominacyjnym | abominacyjnych |