From Abraham + -iczny. First attested in 1962.[1]
abrahamiczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | abrahamiczny | abrahamiczna | abrahamiczne | abrahamiczni | abrahamiczne | |
genitive | abrahamicznego | abrahamicznej | abrahamicznego | abrahamicznych | ||
dative | abrahamicznemu | abrahamicznej | abrahamicznemu | abrahamicznym | ||
accusative | abrahamicznego | abrahamiczny | abrahamiczną | abrahamiczne | abrahamicznych | abrahamiczne |
instrumental | abrahamicznym | abrahamiczną | abrahamicznym | abrahamicznymi | ||
locative | abrahamicznym | abrahamicznej | abrahamicznym | abrahamicznych |