accido

Hello, you have come here looking for the meaning of the word accido. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word accido, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say accido in singular and plural. Everything you need to know about the word accido you have here. The definition of the word accido will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofaccido, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Italian

Verb

accido

  1. first-person singular present indicative of accidere

Anagrams

Latin

Etymology 1

From ad- +‎ cadō (fall).

Pronunciation

Verb

accidō (present infinitive accidere, perfect active accidī); third conjugation, no supine stem

  1. (intransitive) to fall down, upon, at or near; descend
    Synonyms: corruō, incidō, cadō, incurrō, occidō, ruō
    Antonym: orior
    • 8 CE, Ovid, Fasti 5.359–360:
      annuit, et mōtīs flōrēs cecidēre capillīs,
      accidere in mēnsās ut rosā missa solet
      She nodded her assent and, with her hair having been shaken, flowers fell, just as a rose is wont to descend upon a table.
      (The goddess Flora (mythology) adorned herself with flowers; during ancient feasts, wealthy Romans sometimes delighted their guests by cascading flowers onto the banquet tables.)
  2. (intransitive) to happen (to), take place, occur, befall
    Synonyms: interveniō, ēveniō, obveniō, expetō, obtingō, incurrō, accēdō, incidō, intercidō, contingō, fīō
Conjugation
   Conjugation of accidō (third conjugation, no supine stem)
indicative singular plural
first second third first second third
active present accidō accidis accidit accidimus acciditis accidunt
imperfect accidēbam accidēbās accidēbat accidēbāmus accidēbātis accidēbant
future accidam accidēs accidet accidēmus accidētis accident
perfect accidī accidistī accidit accidimus accidistis accidērunt,
accidēre
pluperfect accideram acciderās acciderat acciderāmus acciderātis acciderant
future perfect acciderō accideris acciderit acciderimus accideritis acciderint
passive present accidor accideris,
accidere
acciditur accidimur accidiminī acciduntur
imperfect accidēbar accidēbāris,
accidēbāre
accidēbātur accidēbāmur accidēbāminī accidēbantur
future accidar accidēris,
accidēre
accidētur accidēmur accidēminī accidentur
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present accidam accidās accidat accidāmus accidātis accidant
imperfect acciderem acciderēs accideret acciderēmus acciderētis acciderent
perfect acciderim acciderīs acciderit acciderīmus acciderītis acciderint
pluperfect accidissem accidissēs accidisset accidissēmus accidissētis accidissent
passive present accidar accidāris,
accidāre
accidātur accidāmur accidāminī accidantur
imperfect acciderer acciderēris,
acciderēre
acciderētur acciderēmur acciderēminī acciderentur
imperative singular plural
first second third first second third
active present accide accidite
future acciditō acciditō acciditōte acciduntō
passive present accidere accidiminī
future acciditor acciditor acciduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives accidere accidisse accidī
participles accidēns accidendus,
accidundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
accidendī accidendō accidendum accidendō
Derived terms
Related terms
Descendants
  • *ad-cad-ēscere
    • Old Spanish: acaesçer, acaecer

Etymology 2

From ad- +‎ caedō (cut; strike).

Pronunciation

Verb

accīdō (present infinitive accīdere, perfect active accīdī, supine accīsum); third conjugation

  1. (transitive) to begin to cut or cut into or through; fell, cut down
  2. (transitive) to use up, consume, diminish
  3. (transitive) to impair, weaken, shatter, break down, destroy
  4. (reflexive, intransitive) to become corrupted, fallen into ruin
Conjugation
   Conjugation of accīdō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present accīdō accīdis accīdit accīdimus accīditis accīdunt
imperfect accīdēbam accīdēbās accīdēbat accīdēbāmus accīdēbātis accīdēbant
future accīdam accīdēs accīdet accīdēmus accīdētis accīdent
perfect accīdī accīdistī accīdit accīdimus accīdistis accīdērunt,
accīdēre
pluperfect accīderam accīderās accīderat accīderāmus accīderātis accīderant
future perfect accīderō accīderis accīderit accīderimus accīderitis accīderint
passive present accīdor accīderis,
accīdere
accīditur accīdimur accīdiminī accīduntur
imperfect accīdēbar accīdēbāris,
accīdēbāre
accīdēbātur accīdēbāmur accīdēbāminī accīdēbantur
future accīdar accīdēris,
accīdēre
accīdētur accīdēmur accīdēminī accīdentur
perfect accīsus + present active indicative of sum
pluperfect accīsus + imperfect active indicative of sum
future perfect accīsus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present accīdam accīdās accīdat accīdāmus accīdātis accīdant
imperfect accīderem accīderēs accīderet accīderēmus accīderētis accīderent
perfect accīderim accīderīs accīderit accīderīmus accīderītis accīderint
pluperfect accīdissem accīdissēs accīdisset accīdissēmus accīdissētis accīdissent
passive present accīdar accīdāris,
accīdāre
accīdātur accīdāmur accīdāminī accīdantur
imperfect accīderer accīderēris,
accīderēre
accīderētur accīderēmur accīderēminī accīderentur
perfect accīsus + present active subjunctive of sum
pluperfect accīsus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present accīde accīdite
future accīditō accīditō accīditōte accīduntō
passive present accīdere accīdiminī
future accīditor accīditor accīduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives accīdere accīdisse accīsūrum esse accīdī accīsum esse accīsum īrī
participles accīdēns accīsūrus accīsus accīdendus,
accīdundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
accīdendī accīdendō accīdendum accīdendō accīsum accīsū
Synonyms
Antonyms
Derived terms
Related terms

References

  • accido”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • accido”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • accido in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • accido in Enrico Olivetti, editor (2003-2024), Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to come to some one's ears: ad aures alicuius (not alicui) pervenire, accidere
    • to fall at some one's feet: ad pedes alicuius accidere
    • if anything should happen to me; if I die: si quid (humanitus) mihi accidat or acciderit
    • it is most fortunate that..: peropportune accidit, quod
    • a thing has happened contrary to my expectation: aliquid mihi nec opinanti, insperanti accidit
    • it happened miraculously: divinitus accidit