From a- + chronologiczny. First attested in 1927.[1]
achronologiczny (not comparable, derived adverb achronologicznie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | achronologiczny | achronologiczna | achronologiczne | achronologiczni | achronologiczne | |
genitive | achronologicznego | achronologicznej | achronologicznego | achronologicznych | ||
dative | achronologicznemu | achronologicznej | achronologicznemu | achronologicznym | ||
accusative | achronologicznego | achronologiczny | achronologiczną | achronologiczne | achronologicznych | achronologiczne |
instrumental | achronologicznym | achronologiczną | achronologicznym | achronologicznymi | ||
locative | achronologicznym | achronologicznej | achronologicznym | achronologicznych |