From Middle Dutch achtervolgen. Equivalent to achter- + volgen.
achtervolgen
Conjugation of achtervolgen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | achtervolgen | |||
past singular | achtervolgde | |||
past participle | achtervolgd | |||
infinitive | achtervolgen | |||
gerund | achtervolgen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | achtervolg | achtervolgde | ||
2nd person sing. (jij) | achtervolgt, achtervolg2 | achtervolgde | ||
2nd person sing. (u) | achtervolgt | achtervolgde | ||
2nd person sing. (gij) | achtervolgt | achtervolgde | ||
3rd person singular | achtervolgt | achtervolgde | ||
plural | achtervolgen | achtervolgden | ||
subjunctive sing.1 | achtervolge | achtervolgde | ||
subjunctive plur.1 | achtervolgen | achtervolgden | ||
imperative sing. | achtervolg | |||
imperative plur.1 | achtervolgt | |||
participles | achtervolgend | achtervolgd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |