From adiafora + -alny. First attested in 1984.[1]
adiaforalny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | adiaforalny | adiaforalna | adiaforalne | adiaforalni | adiaforalne | |
genitive | adiaforalnego | adiaforalnej | adiaforalnego | adiaforalnych | ||
dative | adiaforalnemu | adiaforalnej | adiaforalnemu | adiaforalnym | ||
accusative | adiaforalnego | adiaforalny | adiaforalną | adiaforalne | adiaforalnych | adiaforalne |
instrumental | adiaforalnym | adiaforalną | adiaforalnym | adiaforalnymi | ||
locative | adiaforalnym | adiaforalnej | adiaforalnym | adiaforalnych |