From adiektyw + -alny. First attested in 1882.[1]
adiektywalny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | adiektywalny | adiektywalna | adiektywalne | adiektywalni | adiektywalne | |
genitive | adiektywalnego | adiektywalnej | adiektywalnego | adiektywalnych | ||
dative | adiektywalnemu | adiektywalnej | adiektywalnemu | adiektywalnym | ||
accusative | adiektywalnego | adiektywalny | adiektywalną | adiektywalne | adiektywalnych | adiektywalne |
instrumental | adiektywalnym | adiektywalną | adiektywalnym | adiektywalnymi | ||
locative | adiektywalnym | adiektywalnej | adiektywalnym | adiektywalnych |