aditus (plural aditus)
From adeō (“approach, attend, undertake”) + -tus (action noun forming suffix).
aditus m (genitive aditūs); fourth declension
Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | aditus | aditūs |
Genitive | aditūs | adituum |
Dative | adituī | aditibus |
Accusative | aditum | aditūs |
Ablative | aditū | aditibus |
Vocative | aditus | aditūs |
Perfect passive participle of adeō.
aditus (feminine adita, neuter aditum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | aditus | adita | aditum | aditī | aditae | adita | |
Genitive | aditī | aditae | aditī | aditōrum | aditārum | aditōrum | |
Dative | aditō | aditō | aditīs | ||||
Accusative | aditum | aditam | aditum | aditōs | aditās | adita | |
Ablative | aditō | aditā | aditō | aditīs | |||
Vocative | adite | adita | aditum | aditī | aditae | adita |