From adiustacja + -ny. First attested in 1948.[1]
adiustacyjny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | adiustacyjny | adiustacyjna | adiustacyjne | adiustacyjni | adiustacyjne | |
genitive | adiustacyjnego | adiustacyjnej | adiustacyjnego | adiustacyjnych | ||
dative | adiustacyjnemu | adiustacyjnej | adiustacyjnemu | adiustacyjnym | ||
accusative | adiustacyjnego | adiustacyjny | adiustacyjną | adiustacyjne | adiustacyjnych | adiustacyjne |
instrumental | adiustacyjnym | adiustacyjną | adiustacyjnym | adiustacyjnymi | ||
locative | adiustacyjnym | adiustacyjnej | adiustacyjnym | adiustacyjnych |