adiuvo

Hello, you have come here looking for the meaning of the word adiuvo. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word adiuvo, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say adiuvo in singular and plural. Everything you need to know about the word adiuvo you have here. The definition of the word adiuvo will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofadiuvo, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: adiuvò

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈa.dju.vo/
  • Rhymes: -adjuvo
  • Hyphenation: à‧diu‧vo

Verb

adiuvo

  1. first-person singular present indicative of adiuvare

Latin

Etymology

From ad- (towards) +‎ iuvō (to help).

Pronunciation

Verb

adiuvō (present infinitive adiuvāre, perfect active adiūvī, supine adiūtum); first conjugation

  1. to help, assist
    Synonyms: adiūtō, iuvō, assistō, succurrō, sublevō, prōficiō, prōsum, adsum
    Antonym: officiō
  2. to be useful
    Synonyms: prosum, valeō, prōficiō, cōnferō
  3. (figuratively) to cheer

Usage notes

In very rare circumstances, the perfect is adiuvāvī and the supine is adiuvātum.

Conjugation

   Conjugation of adiuvō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present adiuvō adiuvās adiuvat adiuvāmus adiuvātis adiuvant
imperfect adiuvābam adiuvābās adiuvābat adiuvābāmus adiuvābātis adiuvābant
future adiuvābō adiuvābis adiuvābit adiuvābimus adiuvābitis adiuvābunt
perfect adiūvī adiūvistī adiūvit adiūvimus adiūvistis adiūvērunt,
adiūvēre
pluperfect adiūveram adiūverās adiūverat adiūverāmus adiūverātis adiūverant
future perfect adiūverō adiūveris adiūverit adiūverimus adiūveritis adiūverint
passive present adiuvor adiuvāris,
adiuvāre
adiuvātur adiuvāmur adiuvāminī adiuvantur
imperfect adiuvābar adiuvābāris,
adiuvābāre
adiuvābātur adiuvābāmur adiuvābāminī adiuvābantur
future adiuvābor adiuvāberis,
adiuvābere
adiuvābitur adiuvābimur adiuvābiminī adiuvābuntur
perfect adiūtus + present active indicative of sum
pluperfect adiūtus + imperfect active indicative of sum
future perfect adiūtus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present adiuvem adiuvēs adiuvet adiuvēmus adiuvētis adiuvent
imperfect adiuvārem adiuvārēs adiuvāret adiuvārēmus adiuvārētis adiuvārent
perfect adiūverim adiūverīs adiūverit adiūverīmus adiūverītis adiūverint
pluperfect adiūvissem adiūvissēs adiūvisset adiūvissēmus adiūvissētis adiūvissent
passive present adiuver adiuvēris,
adiuvēre
adiuvētur adiuvēmur adiuvēminī adiuventur
imperfect adiuvārer adiuvārēris,
adiuvārēre
adiuvārētur adiuvārēmur adiuvārēminī adiuvārentur
perfect adiūtus + present active subjunctive of sum
pluperfect adiūtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adiuvā adiuvāte
future adiuvātō adiuvātō adiuvātōte adiuvantō
passive present adiuvāre adiuvāminī
future adiuvātor adiuvātor adiuvantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives adiuvāre adiūvisse adiūtūrum esse adiuvārī adiūtum esse adiūtum īrī
participles adiuvāns adiūtūrus adiūtus adiuvandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
adiuvandī adiuvandō adiuvandum adiuvandō adiūtum adiūtū

Derived terms

Descendants

  • Sicilian: aggiuvari (inherited?)
  • Italian: adiuvare
  • Middle French: adjuver
  • English: adjuvate

References

  • adjuvo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • adiuvo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • Enrico Olivett. Dizionario Latino