From Adonis.
adonis m (invariable)
See the etymology of the corresponding lemma form.
adonis
From Adonis, from Ancient Greek Ἄδωνις (Ádōnis)
adonis m (plural adonissen, diminutive adonisje n)
< Adonis
adonis
Inflection of adonis (Kotus type 39/vastaus, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | adonis | adonikset | |
genitive | adoniksen | adonisten adoniksien | |
partitive | adonista | adoniksia | |
illative | adonikseen | adoniksiin | |
singular | plural | ||
nominative | adonis | adonikset | |
accusative | nom. | adonis | adonikset |
gen. | adoniksen | ||
genitive | adoniksen | adonisten adoniksien | |
partitive | adonista | adoniksia | |
inessive | adoniksessa | adoniksissa | |
elative | adoniksesta | adoniksista | |
illative | adonikseen | adoniksiin | |
adessive | adoniksella | adoniksilla | |
ablative | adonikselta | adoniksilta | |
allative | adonikselle | adoniksille | |
essive | adoniksena | adoniksina | |
translative | adonikseksi | adoniksiksi | |
abessive | adoniksetta | adoniksitta | |
instructive | — | adoniksin | |
comitative | See the possessive forms below. |
From Adonis.
adonis m pers
adonis m animal or m inan
adonis m (uncountable)
singular only | indefinite | definite |
---|---|---|
nominative-accusative | adonis | adonisul |
genitive-dative | adonis | adonisului |
vocative | adonisule |
adonis m (plural adonis)
Borrowed from Spanish adonis. See more at Adonis.
adonis (Baybayin spelling ᜀᜇᜓᜈᜒᜐ᜔)