Present participle of ādscrībō.
adscrībēns (genitive adscrībentis); third-declension one-termination participle
Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | adscrībēns | adscrībentēs | adscrībentia | ||
genitive | adscrībentis | adscrībentium | |||
dative | adscrībentī | adscrībentibus | |||
accusative | adscrībentem | adscrībēns | adscrībentēs adscrībentīs |
adscrībentia | |
ablative | adscrībente adscrībentī1 |
adscrībentibus | |||
vocative | adscrībēns | adscrībentēs | adscrībentia |
1When used purely as an adjective.