adsentātor m (genitive adsentātōris); third declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | adsentātor | adsentātōrēs |
genitive | adsentātōris | adsentātōrum |
dative | adsentātōrī | adsentātōribus |
accusative | adsentātōrem | adsentātōrēs |
ablative | adsentātōre | adsentātōribus |
vocative | adsentātor | adsentātōrēs |
adsentātor