Present participle of adtitulō.
adtitulāns (genitive adtitulantis); third-declension one-termination participle
Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | adtitulāns | adtitulantēs | adtitulantia | ||
genitive | adtitulantis | adtitulantium | |||
dative | adtitulantī | adtitulantibus | |||
accusative | adtitulantem | adtitulāns | adtitulantēs adtitulantīs |
adtitulantia | |
ablative | adtitulante adtitulantī1 |
adtitulantibus | |||
vocative | adtitulāns | adtitulantēs | adtitulantia |
1When used purely as an adjective.