From Latin adūnāre (“to unite”).
adunàre (first-person singular present adùno, first-person singular past historic adunài, past participle adunàto, auxiliary avére)
infinitive | adunàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | adunàndo | |||
present participle | adunànte | past participle | adunàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | adùno | adùni | adùna | aduniàmo | adunàte | adùnano |
imperfect | adunàvo | adunàvi | adunàva | adunavàmo | adunavàte | adunàvano |
past historic | adunài | adunàsti | adunò | adunàmmo | adunàste | adunàrono |
future | adunerò | adunerài | adunerà | adunerémo | aduneréte | adunerànno |
conditional | adunerèi | adunerésti | adunerèbbe, adunerébbe | adunerémmo | aduneréste | adunerèbbero, adunerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | adùni | adùni | adùni | aduniàmo | aduniàte | adùnino |
imperfect | adunàssi | adunàssi | adunàsse | adunàssimo | adunàste | adunàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
adùna | adùni | aduniàmo | adunàte | adùnino | ||
negative imperative | non adunàre | non adùni | non aduniàmo | non adunàte | non adùnino |
adūnāre
adunare f (plural adunări)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | adunare | adunarea | adunări | adunările | |
genitive-dative | adunări | adunării | adunări | adunărilor | |
vocative | adunare, adunareo | adunărilor |
adunare