From aeronomia + -iczny. First attested in 1838.[1]
aeronomiczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | aeronomiczny | aeronomiczna | aeronomiczne | aeronomiczni | aeronomiczne | |
genitive | aeronomicznego | aeronomicznej | aeronomicznego | aeronomicznych | ||
dative | aeronomicznemu | aeronomicznej | aeronomicznemu | aeronomicznym | ||
accusative | aeronomicznego | aeronomiczny | aeronomiczną | aeronomiczne | aeronomicznych | aeronomiczne |
instrumental | aeronomicznym | aeronomiczną | aeronomicznym | aeronomicznymi | ||
locative | aeronomicznym | aeronomicznej | aeronomicznym | aeronomicznych |