From afekcja + -alny. First attested in 1850.[1]
afekcjonalny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | afekcjonalny | afekcjonalna | afekcjonalne | afekcjonalni | afekcjonalne | |
genitive | afekcjonalnego | afekcjonalnej | afekcjonalnego | afekcjonalnych | ||
dative | afekcjonalnemu | afekcjonalnej | afekcjonalnemu | afekcjonalnym | ||
accusative | afekcjonalnego | afekcjonalny | afekcjonalną | afekcjonalne | afekcjonalnych | afekcjonalne |
instrumental | afekcjonalnym | afekcjonalną | afekcjonalnym | afekcjonalnymi | ||
locative | afekcjonalnym | afekcjonalnej | afekcjonalnym | afekcjonalnych |