afkoelen
Conjugation of afkoelen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afkoelen | |||
past singular | koelde af | |||
past participle | afgekoeld | |||
infinitive | afkoelen | |||
gerund | afkoelen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | koel af | koelde af | afkoel | afkoelde |
2nd person sing. (jij) | koelt af, koel af2 | koelde af | afkoelt | afkoelde |
2nd person sing. (u) | koelt af | koelde af | afkoelt | afkoelde |
2nd person sing. (gij) | koelt af | koelde af | afkoelt | afkoelde |
3rd person singular | koelt af | koelde af | afkoelt | afkoelde |
plural | koelen af | koelden af | afkoelen | afkoelden |
subjunctive sing.1 | koele af | koelde af | afkoele | afkoelde |
subjunctive plur.1 | koelen af | koelden af | afkoelen | afkoelden |
imperative sing. | koel af | |||
imperative plur.1 | koelt af | |||
participles | afkoelend | afgekoeld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |