afkraken
Conjugation of afkraken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afkraken | |||
past singular | kraakte af | |||
past participle | afgekraakt | |||
infinitive | afkraken | |||
gerund | afkraken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | kraak af | kraakte af | afkraak | afkraakte |
2nd person sing. (jij) | kraakt af, kraak af2 | kraakte af | afkraakt | afkraakte |
2nd person sing. (u) | kraakt af | kraakte af | afkraakt | afkraakte |
2nd person sing. (gij) | kraakt af | kraakte af | afkraakt | afkraakte |
3rd person singular | kraakt af | kraakte af | afkraakt | afkraakte |
plural | kraken af | kraakten af | afkraken | afkraakten |
subjunctive sing.1 | krake af | kraakte af | afkrake | afkraakte |
subjunctive plur.1 | kraken af | kraakten af | afkraken | afkraakten |
imperative sing. | kraak af | |||
imperative plur.1 | kraakt af | |||
participles | afkrakend | afgekraakt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |