afschaffen
Conjugation of afschaffen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afschaffen | |||
past singular | schafte af | |||
past participle | afgeschaft | |||
infinitive | afschaffen | |||
gerund | afschaffen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | schaf af | schafte af | afschaf | afschafte |
2nd person sing. (jij) | schaft af, schaf af2 | schafte af | afschaft | afschafte |
2nd person sing. (u) | schaft af | schafte af | afschaft | afschafte |
2nd person sing. (gij) | schaft af | schafte af | afschaft | afschafte |
3rd person singular | schaft af | schafte af | afschaft | afschafte |
plural | schaffen af | schaften af | afschaffen | afschaften |
subjunctive sing.1 | schaffe af | schafte af | afschaffe | afschafte |
subjunctive plur.1 | schaffen af | schaften af | afschaffen | afschaften |
imperative sing. | schaf af | |||
imperative plur.1 | schaft af | |||
participles | afschaffend | afgeschaft | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |