afstemmen
Conjugation of afstemmen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afstemmen | |||
past singular | stemde af | |||
past participle | afgestemd | |||
infinitive | afstemmen | |||
gerund | afstemmen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | stem af | stemde af | afstem | afstemde |
2nd person sing. (jij) | stemt af, stem af2 | stemde af | afstemt | afstemde |
2nd person sing. (u) | stemt af | stemde af | afstemt | afstemde |
2nd person sing. (gij) | stemt af | stemde af | afstemt | afstemde |
3rd person singular | stemt af | stemde af | afstemt | afstemde |
plural | stemmen af | stemden af | afstemmen | afstemden |
subjunctive sing.1 | stemme af | stemde af | afstemme | afstemde |
subjunctive plur.1 | stemmen af | stemden af | afstemmen | afstemden |
imperative sing. | stem af | |||
imperative plur.1 | stemt af | |||
participles | afstemmend | afgestemd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |