afstompen
Conjugation of afstompen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afstompen | |||
past singular | stompte af | |||
past participle | afgestompt | |||
infinitive | afstompen | |||
gerund | afstompen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | stomp af | stompte af | afstomp | afstompte |
2nd person sing. (jij) | stompt af, stomp af2 | stompte af | afstompt | afstompte |
2nd person sing. (u) | stompt af | stompte af | afstompt | afstompte |
2nd person sing. (gij) | stompt af | stompte af | afstompt | afstompte |
3rd person singular | stompt af | stompte af | afstompt | afstompte |
plural | stompen af | stompten af | afstompen | afstompten |
subjunctive sing.1 | stompe af | stompte af | afstompe | afstompte |
subjunctive plur.1 | stompen af | stompten af | afstompen | afstompten |
imperative sing. | stomp af | |||
imperative plur.1 | stompt af | |||
participles | afstompend | afgestompt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |