afstoten

Hello, you have come here looking for the meaning of the word afstoten. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word afstoten, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say afstoten in singular and plural. Everything you need to know about the word afstoten you have here. The definition of the word afstoten will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofafstoten, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afstoten. Equivalent to af +‎ stoten.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfstoːtə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧sto‧ten

Verb

afstoten

  1. (transitive) to push away, to repel
  2. (intransitive, cue sports) to start a game

Conjugation

Mixed conjugation:

Conjugation of afstoten (weak with strong past participle, separable)
infinitive afstoten
past singular stootte af
past participle afgestoten
infinitive afstoten
gerund afstoten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stoot af stootte af afstoot afstootte
2nd person sing. (jij) stoot af stootte af afstoot afstootte
2nd person sing. (u) stoot af stootte af afstoot afstootte
2nd person sing. (gij) stoot af stootte af afstoot afstootte
3rd person singular stoot af stootte af afstoot afstootte
plural stoten af stootten af afstoten afstootten
subjunctive sing.1 stote af stootte af afstote afstootte
subjunctive plur.1 stoten af stootten af afstoten afstootten
imperative sing. stoot af
imperative plur.1 stoot af
participles afstotend afgestoten
1) Archaic.

Strong conjugation:

Conjugation of afstoten (strong class 7, separable)
infinitive afstoten
past singular stiet af
past participle afgestoten
infinitive afstoten
gerund afstoten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stoot af stiet af afstoot afstiet
2nd person sing. (jij) stoot af stiet af afstoot afstiet
2nd person sing. (u) stoot af stiet af afstoot afstiet
2nd person sing. (gij) stoot af stiet af afstoot afstiet
3rd person singular stoot af stiet af afstoot afstiet
plural stoten af stieten af afstoten afstieten
subjunctive sing.1 stote af stiete af afstote afstiete
subjunctive plur.1 stoten af stieten af afstoten afstieten
imperative sing. stoot af
imperative plur.1 stoot af
participles afstotend afgestoten
1) Archaic.

Synonyms

Antonyms

Derived terms

Descendants

  • Caribbean Javanese: setot-af, stot-af

Anagrams