afstuderen
Conjugation of afstuderen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | afstuderen | |||
past singular | studeerde af | |||
past participle | afgestudeerd | |||
infinitive | afstuderen | |||
gerund | afstuderen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | studeer af | studeerde af | afstudeer | afstudeerde |
2nd person sing. (jij) | studeert af, studeer af2 | studeerde af | afstudeert | afstudeerde |
2nd person sing. (u) | studeert af | studeerde af | afstudeert | afstudeerde |
2nd person sing. (gij) | studeert af | studeerde af | afstudeert | afstudeerde |
3rd person singular | studeert af | studeerde af | afstudeert | afstudeerde |
plural | studeren af | studeerden af | afstuderen | afstudeerden |
subjunctive sing.1 | studere af | studeerde af | afstudere | afstudeerde |
subjunctive plur.1 | studeren af | studeerden af | afstuderen | afstudeerden |
imperative sing. | studeer af | |||
imperative plur.1 | studeert af | |||
participles | afstuderend | afgestudeerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |