From aftur (“back”) + -hlaðningur (“loader”).
afturhlaðningur m (genitive singular afturhlaðnings, nominative plural afturhlaðningar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | afturhlaðningur | afturhlaðningurinn | afturhlaðningar | afturhlaðningarnir |
accusative | afturhlaðning | afturhlaðninginn | afturhlaðninga | afturhlaðningana |
dative | afturhlaðningi | afturhlaðningnum | afturhlaðningum | afturhlaðningunum |
genitive | afturhlaðnings | afturhlaðningsins | afturhlaðninga | afturhlaðninganna |