From a- + gramatyczny. First attested in 1902.[1]
agramatyczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | agramatyczny | agramatyczna | agramatyczne | agramatyczni | agramatyczne | |
genitive | agramatycznego | agramatycznej | agramatycznego | agramatycznych | ||
dative | agramatycznemu | agramatycznej | agramatycznemu | agramatycznym | ||
accusative | agramatycznego | agramatyczny | agramatyczną | agramatyczne | agramatycznych | agramatyczne |
instrumental | agramatycznym | agramatyczną | agramatycznym | agramatycznymi | ||
locative | agramatycznym | agramatycznej | agramatycznym | agramatycznych |