From Old Norse akarn, from Proto-Germanic *akraną.
akarn n (genitive singular akarns, plural akørn)
n5 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | akarn | akarnið | akørn | akørnini |
accusative | akarn | akarnið | akørn | akørnini |
dative | akarni | akarninum | akørnum | akørnunum |
genitive | akarns | akarnsins | akarna | akarnanna |
From Old Norse akarn, from Proto-Germanic *akraną.
akarn n (genitive singular akarns, nominative plural akörn)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | akarn | akarnið | akörn | akörnin |
accusative | akarn | akarnið | akörn | akörnin |
dative | akarni | akarninu | akörnum | akörnunum |
genitive | akarns | akarnsins | akarna | akarnanna |
From Proto-Germanic *akraną n (“acorn”).
akarn n
neuter | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | akarn | akarnit | ǫkurn | ǫkurnin |
accusative | akarn | akarnit | ǫkurn | ǫkurnin |
dative | akarni | akarninu | ǫkurnum | ǫkurnunum |
genitive | akarns | akarnsins | akarna | akarnanna |